KUTSAL AİLE BAYRAMI – A Yılı
-
İlk
Okuma Ben Sirak
3,2-6.12-14 Mezmur 127
İkinci
Okuma Koloslulara
3,12-21 İncil Matta 2,13-15.19-23
Ayine katılacağım zaman Kiliseye vardığımda
kapıda başka Hıristiyanlarla karşılaşıyorum:
selamlaşıyoruz, gülümsüyoruz, el sıkışıyoruz!
Onlarla Efkaristiaya kutsal anını paylaşacağız, onlar
bunu yaşamama yardım edeceklerdir, onlar olmasaydı Ayin
yapılır mıydı? Her birinin orada olmasından memnunum.
Bu kişilerden bazılarını tanımazsam bile yabancı
değiller. Onları görünce uzaklaşmıyorum, acele etmiyorum:
onlarla Allah’ın karşısında birlikte olacağız,
birbirimize destek ve yardımcı olacağız. Bu
karşılaşma anlarını aceleyle değil de huzur ve
sevinçle yaşamak için Ayine birkaç dakika önce varmaya
çalışıyorum. Allah’ın evlatlarının büyük ailesi
toplanıyor. Bu ailenin bir üyesiyim, bundan mutluyum ve küçük
sorumluluklarını taşımaya hazırım.
Bugün ailelerin en kutsalı için bayram
yapıyoruz: İsa’nın kabul olduğu ve büyüdüğü aile.
İncil bu ailenin bazı zor ve acıklı olaylarını
hatırlatıyor. Biz bu aileye kutsal diyoruz, çünkü o ailede
Allah’ın azizi yaşıyor ve ailenin her üyesi Peder’in
arzularını gerçekleştirmek için çabalıyor. Yusuf,
İsa’yı kendi oğlu gibi kabul ediyor ve misyonuna sonuna kadar
sadık kalmak istiyor. Allah’ın arzularını
gerçekleştirmedeki dikkati, Allah tarafından görülüyor ve Yusuf’un
İsa’yı ve Meryem’i koruyabilmesi için rüyalar sayesinde hangi
yolları kat edeceğini öğrenmektedir. Allah’ın
arzularının gerçekleşmesi, yaşamında ani ve radikal
değişikliklere yol açsa da Yusuf daima hazır. İtaati
sayesinde güçlü insanların şiddetinden kurtulabiliyor!
Kutsal Aile bize örnek olarak, hatta ideal olarak
gösterilmektedir. Bu günkü dünyada da bir aile modeline ihtiyacımız
vardır. Batı dünyası, maddi zenginliklere dikkatini verdiği
için, Allah’ın arzuları üzerine temeli atılmış bir
ailenin değerlerini tanımamaktadır. Fakir dünya, fakirliğin
mirasçısı olup, İncil’i daha tanımamış olanlar
gibi, o da onları tanımamaktadır.
Yusuf ile Meryem, yeni doğan
İsa’nın sevgisi için birlikte yaşıyorlar. Nişanlı
olduklarında daha hiç bir şey bilmiyorlardı, ama evlilik
zamanı yaklaşınca Allah’ın arzusunu anladılar. Kabul
ettiler ve tüm yaşamlarını buna adadılar. Meryem, Peder’in
Söz’ünün gerçekleşmesi için kendini sunuyor. Yusuf ise her gün Peder’in
dediklerini harfi harfine yerine getirmeye çalışıyor. Böylece
bir aile oluyorlar ve Allah’ın Oğlu’nu karşılamak için
uygun ortamı yaratıyorlar. İsa’nın varlığı
fakirlik problemlerini çözmüyor, tersine başka sorunlar da doğuruyor:
bir ev arayışı, Mısır’a kaçış, İsrail’e
dönüş, yine saklı bir köy arayışı. İdeal bir aile
miydi? Evet, çünkü Allah’ın Sözü üzerine temeli atılmış bir
aile idi! Ailenin her şeyi İsa’ya odaklanmıştı.
Aziz Pavlus, mektuplarında, ailelerin her
bir üyesine yeni davranış şekilleri tavsiye etmektedir. Normal
olarak insanların yaşadığından değişik
davranışlar. Hıristiyan ailelerin üyeleri birlikteki
davranışlarıyla sevgi olan, Allah’ın çehresini göstermeleri
gerekiyor. Hıristiyanlar ailelerinde, Peder’e bakarak, fark ettikleri
değişik sevgi şekillerini yaşarlar; yani merhamet, sevgi,
alçakgönüllülük, iyilik, sabır, karşılıklı af ve
kusurlara karşı sabır. Onlar, bu güzel ama zor yaşam için
gücü, Mesih’in Sözünü dinlemekten, O’na sevinçli bir cevap vermekten, ve
Allah’a her şey için teşekkür etmekten doğan bir
minnettarlıktan, alırlar. Ne zaman ki bir ailede bu hava teneffüs
ediliyor, o zaman kadına eşine itaatkar olması, kocaya da
eşini Rabbimiz İsa’nın Kilisesini sevdiği gibi, fedakarlığa
kadar sevmesi emredilebilir. Çocuklara da ebeveynlerine itaat etmesi tavsiye edilebilir,
çünkü bu durumda onlar Allah’a itaat
etmektedirler.
Kutsal Aile, İsa’nın
yaşadığı ve büyüdüğü ailedir. Kutsal Aile, senin
ailendir; çünkü burada birlikte İsa seviliyor ve küçük bir kilise olmaya
çalışılıyor.
Mezmur şöyle diyor: “Ne mutlu Rab’den korkan Aileye” . Biz yaşamı seviyoruz
ve aziz olmak istiyoruz, İsa’yı ailemizin merkezi yapalım: O’nun
Sözünü dinleyelim, ailemizin bütün fertleriyle birlikte dua edelim, her gün
birlikte yaşadığımız kişilerin ruhani, duygusal
ve maddi ihtiyaçlarına karşı sevgi dolu olalım. Aile,
ruhani yaşamımızın büyümesi ve meyve vermesi için
Allah’ın bize verdiği ortamdır.