22/06/2008 - OLAĞAN DEVRE 12. Pazar Günü – A

Birinci okuma Yer 20,10-13 Mezmur 68 İkinci okuma Rom 5,12-15 İncil Mat 10,26-33

“Pontius Pilatus zamanında bizim için acı çekerek çarmıha gerilmiş”. Büyük İman duasında İsa’nın mucizelerini veya öğretilerini tekrar hatırlamıyoruz ama sadece doğumunu ve ölümünü anıyoruz. Doğumu, Allah’ın insanlık için olan büyük sevgisini göstermekte, çünkü O bizim sınırlı ve zayıf doğamıza büründü. Ölümü ise Baba’ya ve her birimize olan sevgisini göstermekte. “Bizim için çarmıha gerildi” : İsa’nın öldüğü korkunç şekilden utanç duymuyoruz. Havarinin dediği gibi biz şimdi Rabbimizin hacı ile gurur duyuyoruz, çünkü onu yaşam ağacı sayıyoruz, kurtuluş ağacı olarak görüyoruz. Paganlar, haça gerilmiş bir insanı takip eden Hıristiyanlarla dalga geçiyorlardı. Biz ise onunla gururlanıyoruz, çünkü onun haçta yaşadığı sevgiyi biliyoruz ve yaşamını sunmasına Allah’ın ne kadar değer verdiğini de anlıyoruz. Son Yemek esnasında İsa Baba’ya şunu söylemişti:”Kendimi onların uğruna adıyorum”. Daha önce ^“Canımı, tekrar geri almak üzere veririm. Bunun için Baba beni sever. Canımı kimse benden alamaz; ben onu kendiliğimden veririm.” (Yu. 10, 17-18) demişti. Haç İsa’nın kendini sunma şekli oldu, tam ve mükemmel bir sevgi eylemidir! “Bizim için çarmıha gerildi”. Büyük İman duasını söylerken Onu haça gerenlerin kim olduğunu hakkında da durmuyoruz: çarmıha gerilmesinin temel sebebinin insan günahı, tüm insanların günahı olduğunu biliyoruz, sadece onu mahkum edenlerin veya öldürenlerin günahı değil… Ayrıca sevgi eylemi olarak ölümünün sonucu herkesin kurtuluşu olduğunu da biliyoruz, bu sebepten de ölümünü şikayet etmiyoruz. Ancak bu ölümün “bizim için”, bizim uğrumuza gerçekleştiğini söylüyoruz. Gerçekten de Allah, Ürdün nehrinde vaftiz olduğu andan beri üzerine günahlarımızı alan İsa’nın yaşamını sumasını kabul ederek hepimizi evlat olarak kabul eder. Biz haçta olan İsa’ya bakarken ona teşekkür ediyoruz: severek ölen İsa’ya teşekkürler, ve Oğluna bizim yaşamamız için ölmesini isteyen Baba’ya da teşekkürler!

Ara sıra, zulüm gören edilen Hıristiyanların haberi bize ulaşır. Birçok kardeşimiz de sadece Hıristiyan oldukları için zulmedilmekteler veya dışlanırlar. Bu genelde yurttaşların Hıristiyan çoğunlukta olmadığı yerlerde olur. Ancak aynı durum “Hıristiyan” denilen ülkelerde de olabilir, çünkü Hıristiyan olduğunu bildirmesi halinde hor görülebilir, susturulabilir.

Mutlaka sen de İsa’ya iman ettiğin için bazen alay edildin veya senle arkadaş olmak istemeyen oldu. Belki bazı durumlarda sen sadece Rabbine olan sevgiyi yaşamak ve çevrendekileri Onun meyveleriyle zenginleştirmek isteyecektin, fakat fanatik, yobaz, geri sayılmamak için sustun ve gerçek kimliğini sakladın... Evet, bu durumlara hiç şaşmayın. Rab bize haber vermişti. O da Kutsal Yazılardan doğru kişinin haksızca suçlandığını ve davranışı sebebiyle deneneceğini biliyordu. Bunu bugünkü ilk okuma da söylemekte ve aynen kurtuluş tarihinin birçok olayı bunu göstermekte. Habil, Allah’ın arkadaşı olduğu için ağabeysisi tarafından kıskanılır, ret edilir ve öldürülür. Yakup’un oğulları da küçük kardeşleri Yusuf’u kıskandılar ve babalarının çekeceği acıyı hiç düşünmeden onu sattılar. Saul Davut’u öldürmeye çalışıyordu, bunu ondan iyilik görmüş olmasına rağmen ve Allah’ın ayrıcalığına sahip olduğunu bilmesine rağmen yapıyordu.

Allah’a sadık olan kişi, insanların ona yapabileceklerinden korkmamalıdır. O, sadakatli olmaya devam etmelidir, çünkü bu herkesin faydası içindir. Aynen kardeşleri tarafından satılan Yusuf’un Allah’a gösterdiği sadakatin sonucunda, onların ve birçokların kurtuluşunun gerçekleştirmesi, gibi.

Zulüm edilince sadakatli olmak hiç kolay değildir! Bu sebepten İsa açıkça ve kararlılıkla konuşur. Zulüm edilme ve ret edilme Onu hep takip eder: bize de öyle davranılıyorsa sebep İsa’dır veya Ondan aldığımız yaşam ve azizlik içindir.

Babanın bizi sevdiğine güvendikten sonra korkmamalıyız. Çünkü kuşları bile unutmayan O, evlatlarını unutamaz, hatta önemsiz olan saçımızın her teline dikkatlidir. Bizi zulüm edenler bedenimizi öldürse de ruhumuza sahip olamazlar ve onu öldüremezler. Sevgimiz ölümden güçlüdür, Ona gösterdiğimiz bağlılık da öyle! İsa’yı kurtarıcımız olarak kabul edersek ve bunu insanlar önünde de kabullenirsek, kurtuluşumuz garantidir. Onun şahitleri olmamız, Onun yaşamının zenginliğini ve mevcudiyetinin hikmetini saklamamız önemlidir. O herkese ilan edilmelidir, çünkü O, Babanın dünyaya sevgisidir!

İsa sayesinde Allah’ın lütfu Adem’in itaatsizliğinin yolunda doğmuş olan tüm günahkar insanlara yayılır. Onsuz kimse günahtan kurtulamaz ve ölümün sonuçlarından kurtulamaz. Bu sebepten sevinçle dünyanın Efendisi ve Kurtarıcısı İsa’yı müjdeliyoruz, bu, haksızlık ve üzüntü sebebi olacaksa da, ilan ediyoruz: bu yaşamımızı tamlıkla gerçekleştirmek için tek yoldur, dünyaya sevgimizi göstermenin de tek yoludur!