PENTEKOST BAYRAMI - B -

1.Okuma Hav. 2,1-11 Mezmur 103 2.Okuma Gal. 5,16-25 İncil Yu. 15,26-27; 16,12-15

Gel Kutsal Ruh, gel, göklerden bize ışığını yolla!

Bugün tüm Kilise ile beraber işte böyle dua ederiz. Kutsal Ruh’un üzerimize döküldüğünü biliyoruz, ancak gelişini istemeye devam etmekteyiz. Çünkü süzgeç gibi olduğumuzu biliyoruz, aldığımız hediyeleri içimizde tutabilme kabiliyetimiz yok! Biz halen ve daima günahkârız, bu sebepten Tanrı’nın Ruhu çoğu kez yüreğimizde, bedenimizde yer bulamamaktadır. Egoizmimiz ve günahımız Kutsal Ruh’u üzmektedir, çünkü yaşamımızda Tanrı’nın kutsallığını yansıtmasını engelliyor. Bu sebepten de Ona şunu sormaya devam etmekteyiz: Gel, gel bizi iyileştir, yıka, temizle, doğru yolda ilerlememizi sağla, yüreğimizi ısıt, yüzeysel ruhumuzu yenile. Aziz Pavlus, Galatyalılara mektubunda seçici olmamız yönünde açıkça bizi eğitmektedir, Tanrı’nın Ruhunu irademizle kabul etmemizi ve bizleri Ondan uzak tutan her şeyi kararlıkla ret etmemizi tavsiye etmektedir. Pavlus, bedensel arzuların Ruh’u engellediğini söylemekte. Çünkü hırs, oburluk, cinsellik, güç arzuları, sevgiyi yani Tanrı’nın varlığını ve eylemini engeller. Saf ve bedava sevgi olan Tanrı gerçeğini, sadece Kutsal Ruh gösterir ve iletir. Nitekim Ruh’un içimizde olması “sevgi, sevinç, barış, uyum, iyilik, sadakat, uysallık ve kendine hakim olmayı” sağlar. Bu meyvelerden hiç biri insana zarar vermez, tersine onun büyümesini, zenginleşmesini ve herkesle, tüm halkları kabul edebilen Kilise ile uyum içersinde yaşamasını sağlar. Gel, Kutsal Ruh, gel! Her gün bizde dünya bazı zaferler kazanır, her gün egoizmimiz, arzularımızdan ve sözlerimizden çıkageliyor. Bu sebepten Rabbin Ruhunu çağırmaya devam edelim. İsa bize Onu yollayacağına söz verdi, sözünü tutacaktır.

Ruh Baba’dan gelir, o halde sevgidir, İsa bize Onu Paraklitos (yani Tesellici, Yanına Çağırılan) ve Gerçek Ruhu olarak göndermektedir. O, Paraklitos olarak, her zayıflık durumumuzda bize yardımcı olacaktır. Baba’nın evlatları ve İsa’nın şakirtleri olarak yaşayabilmemiz için kuvvete, teselliye, tavsiyeye, teşvik edilmeye, korunmaya, desteğe ihtiyacımız var. Kutsal Ruh, Paraklitos’dur, yani yolculuğumuzda bize arkadaşlık eder, zayıf ve yersiz kaldığımız her durumda bize destek olmaya ve yardım etmeye çağırılmakta. O, aynı zamanda Gerçek Ruhudur, bu sebepten davranışımızı ve var olmamızı, göklerde Oturan’ın, bu yüzden de saklı Olan’ın, herkesten görülemeyenin, göstergesi kılar. Gerçekten de Kutsal Ruh içimizde ve bizim sayemizde sevgi eylemleri, sevgi veren davranışlar, Baba’nın sevgisini canlı ve aktüel kılan sözler gerçekleştirmektedir.

İsa şakirtlerine birçok şey söylemek isterdi ve tüm söylediklerini de akıllarında tutmalarını isterdi. Ancak onlar halen anlamaya ve Tanrı’nın isteğinin gizemini, haç gizemini kabullenmeye hazır değiller. Bu sebepten İsa, gerektiğinde hatırlatma ve yüreklerini eğitme görevini Ruh’a emanet etmektedir. O bizleri “gerçeğe yöneltecektir” ve “tüm işittiklerini söyleyecek” ve “benden alıp size müjdeleyecektir”. İsa gözü arkada kalmadan, huzur içinde gidebilir, çünkü ona ait olanlar tam eğitilmiş ve emin olmasalar da Ruh gelecek ve tarihin değişik ve zor zamanlarında onlara destek olacaktır.

Biz bugün Kutsal Ruh’un Kilisenin yaşamındaki varlığından emin olabiliriz. Tarihine bir göz atmamız yeterlidir. En zor çağlarda, içsel sebeplerden, yetkili üyelerinin günahlarından, bölünmelerden, anlaşmazlık ve şiddettin varlığından dolayı, Kilise çökecek gibi gözüken zamanlarda, özellikle o zamanlarda azizlik yeşeriyor ve yeni İncil yaşamları doğuyordu. Kilise tarihi, insanın günahı ile örülü bir tarih olabilir, ama özellikle yeni kişilerin bir tarihidir, Tanrı’nın varlığını ve İsa’nın tatlığını gösteren hareketler ve eylemler dolu bir tarihtir. Tanrı’nın Ruhu Kiliseye yön vermeye devam etmektedir, kendine her halktan Tanrı’nın evlatları çağırmaya devam etmektedir, yüreklerde ve yeni faaliyetlerde Baba’nın azizliğini ve merhametini göstermeye devam etmektedir.

Kutsal Ruh’un Havarilerin üzerine inmesiyle tüm dünyada bir değişim meydana geldi. Aziz Luka herkesin Tanrı’nın eylemlerinin anlatımını kendi dilinde duymasıyla bunu belirtmektedir. İlk sonuç hayrettir, ama hayret dinlemeye dönüşür, sonra da karara. Tanrı’nın büyük eylemleri İsa’nın ölümü ve dirilişi ile doruk noktasına varır: kim bu haberi duyuyorsa, Kutsal Ruh tarafından Tanrı’nın Oğlu ile birleşmeye teşvik ediliyor, böylece Onun sevgisine doyar ve Onunla birlikte tüm dünyayı sever.

Gel Kutsal Ruh, gel!