13. Pazar Olağan dönemi Yıl C

Birinci okuma: 1 Kr 19, 16. 19-21 - Mezmur: 15 - İkinci okuma: Gal 5, 13-18 - İncil: Lk 9, 51-62

 

Bu ayindeki Mezmur’un ayeti; “Rabbim sen benim tek iyiliğimsin” ile bize sesleniyor.

Bir insanın gerçek iyiliğe nasıl yetişebileceğini ya da ulaşabileceğini mektuplar görmemize yardımcı oluyor. Gerçek iyilik İsa’dır. Sevgiyi yaşayamayan ve uyum sağlayamayan günahkar insanlar için Peder Allah tarafından İsa gönderildi. İsa İyilik ile insanları kendine çekmek ve tüm insanları O’nun gibi iyi ve aziz hale getirmek için gönderildi. İsa’yı izlemek için bir zor seçeneği seçmek gerekiyor. Eğer başka kişileri tercih ediyorsak O’nu izleyemiyoruz. Çok kişi O’nu izlemek istiyor ama para, insansal arkadaşlıklar, akrabalık ilişkilerinin verdiği güven duygusundan vazgeçmeyi başaramıyorlar. İsa biliyor ki bu kişiler asla gerçekten O’nun kişileri olamazlar. Çünkü diğer insanların önünde kendilerini iyi göstermek ve akrabalarını mutlu etmek istiyorlar. O’nun eğitimini yaşayamazlar. Bu yüzden İsa O’nu izlemek isteyen kişilere onların ruhsal fakirliğini gösteriyor.

Hayvanların sahip olduğu şeyleri bile İsa bize söz vermiyor. Tilkilerin ini var ve kuşların yuvaları ama İsa’nın bir emin yeri yok.

O’nu izleyen kişiler fakir olmayı kabul etmeli. İsa’yı izleyen kişi bilmeli ki; O’nunla sağladığı birlik, ebeveynleriyle olan ilişkisinden daha önemlidir. Onlarında İsa’ya ihtiyaçları vardır. İsa herkes için kurtarıcıdır. Tanrı’nın hükümdarlığını akrabalara da müjdelemeliyiz. Eğer onlar bizi etkilemeye ya da durdurmaya çalışıyorsa özgür kalmalıyız. Onlar her zaman dünyasal şeylerin gerekli olduğunu düşünüyorlar.

Tanrı’nın hükümdarlığının müjdesi önemlidir. Bu müjdeleme hayatsal önem taşır. Bu yüzden müjdeleme ilk ve en önemli görevdir. Kim O’ndan başka ilginç şeyler buluyorsa, geçmişe bakıyorsa ya da yaptığı işlerden memnun oluyorsa İsa’ya uygun değildir. İsa, sadece O’na bakanları, kalbini O’nunla birleştirenleri, güçlü bir istek ile insanların iyiliğini isteyenleri arıyor ve kurtarıyor.

İsa’yı ve onların tanıklığını kabul ettirmek için ceza kullanmak isteyen bazı havarileri İsa azarladı. Bu metodu kullanmak isteyen kişiler bir gerçek Tanrı düşünmüyorlar ama bir putperest gibi düşünüyorlardı.

Allah merhametlidir. Yargılamak için değil kurtarmak için Oğlu’nu göndermiştir.

Eğer Samiriyeliler kurtarıcıyı kabul etmeye hazır değillerse sabır ile bekleyebiliriz. Onlar için İsa hala ölmedi. Onlara göre Kudüs’e ölüme doğru bir yolculuktaydı.

İsa’yı kabul etmeyen kişiler için gökten inen ateş bir ceza gibi olmayacak. Havariler için gelen bu ateş, ruhsal temizlik ve değişim içindi. Çünkü bütün dünyaya Tanrı’nın hükümdarlığını taşımalıydılar. Kutsal Ruh’un ateşi gelecek ve bu ateşi alan kişilerin hayatını değiştirecek. Bu ateş sevgiyi yaşamayı, affetmeyi ve barışı mümkün kılacak; egoizmi, bedenin isteklerini, kendini beğenmişlik arzusunu, kibirlilik, cimrilik, cinsellik ve güç isteğini yenmeyi başaracak. Bu şeyleri ikinci okumada Pavlus bize hatırlatıyor. İlyas peygamber Elişa çağırıyor. Ve Elişa bize itaate hazır olduğunu gösteriyor. Elişa bir şekil ve motivasyon aramadı ama O’nu çağıran kişiyi izledi ve bir bayram yaptı.

Rab İsa her çağırdığın defada keşke ben de seni böyle izleyebilsem. Sen benim gerçek iyiliğimsin. Her insan için gerçek iyiliksin. Seni tanıyan ve seven kişiler için bile gerçek iyiliksin.

Sen sadece gerçek iyiliksin. Seni emin bir şekilde izliyorum. Seni izliyorum. Bu şekilde arkadaşlarıma ve akrabalarıma senin ışığın parlayacak ve senin sevgin onlara yetişecek.