2011

1/2 Wt. IV° O.Z.

Hbr 12,1-4; Ps 22 (21); Mk 5,21-43

Kto dotknął się mojego płaszcza? Mk 5,31

Chora, ukryta w tłumie kobieta, która z wiara dotknęła się płaszcza Jezusa, została uzdrowiona. Dzisiaj Duch Święty przyprowadza nas do Jezusa poprzez swoje słowo, poprzez sakrament Eucharystii lub Pojednania, a także w tajemniczy sposób w głębi naszych serc. Dotknijmy się Jezusa z nową wiarą: Jezu, Ty jesteś moim Zbawicielem! Kiedy jestem z Tobą, niczego mi nie brakuje! Także i nam udzielisz nowego życia!

2/2 Śr. OFIAROWANIE PAŃSKIE [W]

Ml 3,1-4; Hbr 2,14-18; Ps 24 (23); Łk 2,22-40

A Twoją duszę miecz przeniknie Łk 2,35

Dzisiaj Jezus zostaje ofiarowany w świątyni; ofiarowany Ojcu jako (każdy, jedyny) pierworodny; dzisiaj, ponownie, Pan nawiedza swój lud, czego symbolem jest objęcie Symeona. Maryja, jako matka, jest obecna i uczestniczy w miłości Syna. On ofiaruje samego siebie za lud, a ona będzie miała wyjątkowy udział w tej ofierze. Jezu, daj mi udział w Twojej ofierze dla Ojca!

3/2 Czw. IV° O.Z. (wd.: św. Błażeja, bp. i męcz. †... lub wd.: św. Oskara, bp. †...)

Hbr 12,18-19.21-24; Ps 48 (47); Mk 6,7-13

Przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch Mk 6,7

Pamiętam radość, z jaką posługujący w naszej parafii ksiądz, powierzał mi, małej dziewczynce, drobne zadania, które miałam wypełnić razem z przyjaciółką. Kiedy służymy Jezusowi lub mówimy o nim we dwójkę lub w większej grupie, dajemy o Nim większe świadectwo niż byśmy działali w pojedynkę, gdyż świadczymy o Nim nie tylko słowami, ale naszym życiem.

4/2 Pt. IV° O.Z. (ws: św. Agata, dziew. i męcz., † ~250)

Hbr 13,1-8; Ps 27 (26); Mk 6,14-29

We czci niech będzie małżeństwo Hbr 13,4

Małżeństwo jest dziełem Boga, które przeznaczone jest do objawienia wiernej miłości Ojca do swego ludu i całkowitej miłości Jezusa do swego Kościoła. Dlatego chrześcijanie kontrolują swoje uczucia oraz spojrzenia, aby nie stały się one zalążkiem pokus. Robią wszystko, co jest w możliwe, aby małżeństwo, tak ich jaki i innych, było zwiastowaniem wierności Boga.

5/2 Sob. IV° O.Z.

Hbr 13,15-17.20-21; Ps 23 (22); Mk 6,30-34

Pójdźcie na miejsce pustynne Mk 6,31

Jezus skierował to zaproszenie do apostołów, którzy wrócili ze swojej pierwszej misji. To jest zaproszenie, które Jezus nieustannie kieruje do swoich uczniów, także do mnie. I jeśli to czyni, to znaczy, ze ma cos ważnego do powiedzenia i do powierzenia mi: swojej Słowo, swojego Ducha, nowe światło, nowe zadania, odpoczynek…

6/2 Ndz. V° O.Z. Rok A [I]

Iz 58,7-10; Ps 112 (111); 1Kor 2,1-5; Mt 5,13-16

Wy jesteście światłością świata Mt 5,14

Ty, Panie Jezu, jesteś cieszysz się swoimi uczniami, bo oni są światłością świata! Ale czy to nie Ty czynisz ich światłością? Ty, który w każdej chwili obdarzasz nas miłością, która nas oświeca i rozpala, która przemienia nas w iskrę braterskiej miłości? Także my jesteśmy cieszymy się Tobą, Panie Jezu!.

7/2 Pn V° O.Z.

Rdz. 1,1-19; Ps 104 (103); Mk 6,53-56

Wszyscy, którzy się go dotknęli, odzyskiwali zdrowie. Mk 6,56

Panie Jezu, kiedy poprzez akt wiary dotykamy Ciebie, odzyskujemy zdrowie i pokój serca, który pochodzi od kochającego nas Ojca. Jesteśmy szczęśliwi, że możemy Mu ofiarować także nasze trudności oraz cierpienia, które stają się w jego rękach ofiarą dla zbawienia naszych braci.

8/2 Wt. V° O.Z. (wd: św. Hieronima Emilianego, † 1537; św. Józefiny Bakhity, dziew. † 1947)

Rdz 1,20 - 2,4; Ps 8; Mk 7,1-13

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz Rdz 1,27

Bóg jest Miłością, jednością, komunią, radością wzajemnego daru. Stwarzając nas na swoje podobieństwo, uczynił nas zdolnymi do miłości, do jedności i komunii między nami. Dlatego w komunii z Bogiem i braćmi odnajdujemy prawdziwą radość i spełnienie.

9/2 Śr. V° O.Z.

Rdz 2,4-9.15-17; Ps 103; Mk 7,14-23

Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie! Mc 7,14

Dzieki Ci, Panie Jezu, za światło, które przyniosłeś na świat, za światło, którym oświeciłeś moje serce. Ty uczysz nas, że Bóg jest Ojcem, jest Miłością i tylko poprzez miłość możemy się Tobie przypodobać.

10/2 Czw. V° O.Z. (ws: św. Scholastyki, dziew., † ~ 542)

Rdz 2,18-25; Ps 128 (127); Mk 7,24-30

Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam por. Rdz 2,18

Człowiek jest stworzony, by żyć w komunii. Został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, który jest komunią trzech osób! Szczególnie małżonkowie doświadczają radości, kiedy decyzje, nawet te dotyczące finansów, podejmują razem. Tym niemniej każdy musi pamiętać, że nigdy nie może podejmować decyzji jakby żył sam jeden. Dlatego wielu szuka dla siebie odpowiedniego kierownika duchowego.

11/2 Pt. V° O.Z. (wd: Najśw. Maryi Panny z Lourdes -1858)

Rdz 3,1-8; Ps 32 (31); Mk 7,31-37

Dobrze uczynił wszystko Mk 7,37

Tak, Panie Jezu, dobrze wszystko uczyniłeś: z miłości do każdego człowieka, także do mnie, przyjąłeś miłość Ojca. Dziękuję Ci i proszę Cię: przyjdź do mnie i działaj przeze mnie w tym dniu, aby Twoje ojcowskie serce rozradowało się mną dzisiaj wieczorem. Najświętsza Maryjo Panno, któraś w Lourdes pocieszasz tylu udręczonych, rozraduj się mną!

12/2 Sob V° O.Z.

Rdz 3,9-24; Ps 90 (89); Mk 8,1-10

Wąż mnie zwiódł Rdz 3,13

Nie możemy uważać siebie za lepszych od Ewy. Pomimo doświadczenia skutków grzechu, tak osobistego, jak i innych, głos kusiciela stanowi dla nas wszystkich zawsze wielkie zagrożenie. Ojciec, który nas kocha i zna naszą słabość, wskazuje nam drogi, którrymi mamy kroczyć, byśmy zachowani byli ode złego: posłuszeństwo Jezusowi, który mówi do w Ewangelii, w naszym sercu, poprzez braci oraz zdarzenia, a także poprzez naszych pasterzy.

13/2 Ndz. VI° O.Z. Rok A [II]

Syr 15,15-20; Ps 119 (118); 1Kor 2,6-10; Mt 5,17-37

Kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa Mt 5,32

Słowa Pana są bardzo ostre, ale potrzebne: On pragnie uchronić ludzi przed wyborami, które w przyszłości mogą mieć bolesne konsekwencje. Kobieta i mężczyzna zaangażowani w związek małżeński stanowią jedno i w tej jedności muszą pozostać, nawet gdyby stało się to bardzo trudne. Ich jedność jest dziełem Boga, dlatego stanowi cenny skarb tak dla nich samych, jak i dla całego społeczeństwa.

14/2 Pn. VI° O.Z. św. CYRYLA, († 859) i METODEGO, († 885), Patronów Europy [W]

Dz 13, 46-49; Ps 117 (116); Łk 10, 1-9

Mówcie im: “Przybliżyło się do was królestwo Boże” Łk 10,9

Święci Cyryl i Metody poświęcili całe swoje życie na głoszenie Ewangelii o Królestwie Bożym, czyli dobrej nowiny o dziele zbawczym Ojca. To jest niezwykła, przepiękna nowina, której głoszenie jest zadaniem Kościoła. A ileż głosów sprzeciwu wznosi się przeciwko Niemu?

Święci Patroni Europy, módlcie się za przyszłość mieszkańców Europy!

15/2 Wt. VI° O.Z.

Rdz 6,5-8;7,1-5.10; Ps 29 (28); Mk 8,14-21

Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Mk 8,17

To już szczyt! Nie tak dawno uczniowie zebrali siedem koszów pełnych odpadków po nakarmieniu przeszło czterotysięcznego tłumu, a teraz niepokoją się, że braknie im chleba. Jeśli siedem bochenków wystarczyło dla czterech tysięcy, czy jeden nie wystarczy dla dwunastu? Poza tym na łodzi nie tylko mieli bochenek chelba, ale Prawdziwy Chleb, Jezusa. Ten Chleb mam także ja: czym zatem jeszcze się niepokoję?

16/2 Śr. VI° O.Z.

Rdz 8,6-13.20-22; Ps 116b (115); Mk 8,22-26

Przyprowadzili Mu niewidomego Mk 8,22

Przyjaciele i najbliżsi owego śplepca postapili bardzo rozsądnie, przyprowadzając go do Jezusa, który jest światłością śwata, światłem oświecającym każdego człowieka. Dzięki Jezusowi mogę widzieć w Bogu kochającego Ojca, ludzi postrzegać jak swoich braci spragnionych miłości, a swoje życie jako dar, który mogę ofiarować innym; w tym, kogo nienawidzę lub wyrządza mi krzywdę, mogę dostrzec osobę potrzebującą miłosierdzia i... światła.

17/2 Czw. VI° O. Z. (wd.: św. Sidemiu Założycieli Zakonu Serwitów NMP)

Rdz 9,1-13; Ps 102 (101); Mk 8, 27-33

A wy za kogo mnie uważacie? Mk 8,29

Jezu, wczoraj ponownie dświadczyłem swojej nędzy i słabości. W Tobie szukałem schronienia, a Ty pokazałeś mi, kim jesteś dla mnie. Dzięki Ci, Jezu, moja Miłości i mój Zbawicielu!

18/2 Pt. VI° O.Z.

Rdz 11, 1-9; Ps 33 (32); Mk 8,34 – 9,1

Kto chce zachować swoje życie, straci je Mk 8,35

Kiedy żyłem jedynie dla sibie samego, wykorzystując (marnując, tracąc) swoje siły na przyjemności tego świata, byłem zawsze smutny i przepełniony lękiem.

Odkąd Jezus dał mi zrozumieć, że to On pragnie zająć się moim życiem i moim zbawieniem, odnajduję radość i spokój, tracąc swoje dni i lata dla Niego, dla Jego Królestwa miłości i pokoju. Dzięki Ci, Panie Jezu!

19/2 Sob. VI° O.Z.

Hbr 11,1-7; Ps 145 (144); Mk 9,2-13

Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy Mk 9,5

Zaprawdę pięknie jest przebywać na miejscu odosobnionym, kontemplując Jego piękno, rozkoszując się Jego Miłością! Powtórzmy za Piotrem słowa, jakie on wypowiedział w czasie Przemienienia.
Ulegli prowadzeniu Ducha Świętego będziemy także my w stanie przekazać radość spotkania z Panem w naszym życiu, w słuzbie innym braciom.

20/2 Ndz. VII° O. Z. Rok A [III]

Kpł 19,1-2.17-18; Ps 102; 1Kor 3,16-23;

Mt 5,38-48

Miłujcie waszych nierzyjaciół i módlciesię za tych, którzy was prześladują Mt 5, 44

To słowo pwrowadzone życie jest prawdziwym, wiarygodnym, przynoszącym owoc świadectwem wiary, jakie może złożyć chrześcijanin. Piękne rozprawy na temat wartości i zasad mogą mieć różne źródło, jednak tylko miłość nieprzyjaciół i przebaczenie są krokiem na przód, jaki wykonał Jezus, a który przynosi prawdziwą radość. Dzisiaj zgromadzimy się na wspólnym obchodzeniu Dnia Pańskiego właśnie po to, aby otrzymać pomoc w realizacji tego przykazania!

21/2 Pn. VII° O. Z. (wd: św. Piotra Damiana, bp. i DKK † 1072)

Syr 1,1-10; Ps 93 (92) Mk 9, 14-29

Dopoki mam was cierpieć? Mk 9,19

Jezu, Ty oazujesz nam swoją wierną i cierpliwą miłość tak jak niegdyś okazywałeś ją swoim uczniom. Bedziemy starali się być wrażliwi na Twoją obecność, by nie zasmucić Twojego Serca. Jak tego dokonamy? Przede wszystkim bezgranicznie Ci ufając. Ty jesteś z nami, niczego ani nikogo nie będziemy się lękać. Dzięki Tobie będziemy żyć jak dzieci Boże w każdej sytaucji. grazie a te potremo vivere da

22/2 Wt. KATEDRY ŚW. PIOTRA, Ap. [W]

1P 5,1-4; Ps 23 (22); Mt 16,13-19

Tobie dam klucze królestwa w niebie Mt 16,19

Któż mógły sobie wyobrazić Boga podobnego do naszego Boga, który kocha i szanuje człowieka do tego stopnia, że chce go uczynić powiernikiem swoich tajemnic, udzielając mu boskiej władzy?

Ojcze, Ty jesteś naszym Bogiem. Ty stworzyłeś nas z miłości i z miłości przygotowałeś dla nas Królestwo, w którym będziemy uczestniczyć w Twoim błogosławionym życiu!

23/2 Śr. VII° O.Z. (ws: św. Policarpa, bp. i męcz., †155)

Syr 4,11-19(12-22); Ps 119 (118); Mk 9,38-40

Kto bowiem nie jest przeciwko nam, jest z nami Mk 9,40

Jezus wskazuje nam szerokie i spokojne horyzonty: serce Ojca jest ogromne, a Jego ręka wszechmocna! Nawet jeśli ktoś nie należy do Kościoła, ale w jakiś sposób Go kocha i szanuje, może stać się Jego współpracownikiem. A pewnego dnia stanie się w pełni Jego członkiem!

24/2 Czw. VII° O.Z.

Syr 5,1-8(1-10); Ps 1; Mk 9,41-50

Nie zwlekaj z nawróceniem Syr 5,7

Droga nawócenia nie jest czymś smutnym, mrocznym czy surowym. Wręcz przeciwnie wejść na drogę nawrócenia oznacza dać się zanurzyć w świetle, otworzyć się na Ducha Świetego, aby On rozproszył ciemności, odsunął przeszkody, pokonał panujące nad nami porządliwości. Nie zwlekaj z powrotem do Ojca. Nie zwlekaj z przyjęciem Jego przebaczenia. Już teraz możesz radować się z faktu bycia stworzeniem!

25/2 Pt. VII° O.Z.

Syr 6,5-17; Ps 119 (118); Mk 10,1-12

Wierny bowiem przyjaciel potężna obrona Syr 6,14 (?)

Wierność w przyjaźni, podobnie jak i w małżeństiwe, jest drogocenną perłą... w naszych czasach, niestety, coraz rzadszą. Księga Syracydesa mówi: Il libro del Siracide dice: “Kto boi się Pana, dobrze pokieruje swoją przyjaźnią, bo jaki jest on, taki i jego bliźni”. Wierność jest charakterystyką miłości Boga Ojca: kto jest przyjacielem Boga i pozostaje z Nim złączony, otrzymuje siłę do zachowania wierności zawsze.

26/2 Sob. VII° O.Z.

Syr 17, 1-15(1-16); Ps 103 (102); Mk 10,13-16

Trzymajcie się z dala od wszelkiej niesprawiedliwości Syr 17,14

Cierpiałem z powodu braku harmonii między mną a pewną bliską mi osobą. Na szczęście Słowo Boże przyniosło światło: w miłości nie ma miejsca na niesprawiedliwość. Zaproponowałem tej osobie, abyśmy przywoływali Imię Jezusa, naszego Zbawiciela. Panie Jezu Chryste, synu Boże, zmiłuj się nad nami... Odrazu zasmakowaliśmy słodkiego smaku jedności.

27/2 Ndz. VIII° O. Z. Rok A [IV]

Iz 49,14-15; Ps 62 (61); 1Kor 4,1-5; Mt 6,24-34

Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie Mt 6,25

Jest ktoś, kto Ciebie kocha prawdziwą i wyłaczną miłością. Zraniłbyś go, gdybyś troszczył się zbytnio swoim życiem. On trzyma Cię mocno w swoich ramionach ojcowskich ramionach. Powierz Mu się w wolności, z miłością. Ofiaruj Mu swoją radość i wdzięczność za to, że On zajmuje się Twoimi sprawami.

28/2 Pn. VIII° O.Z.

Syr 17, 24-29; Ps 31; Mk 10,17-27

Nawróć się do Pana, porzuć grzechy Syr 17,25

Dzisiaj jeszcze bardziej niż wczoraj zdaję sobie sprawę ze swojego grzechu. Nie chodzi o konkretne złe czyny, ale o oddalenie się mojego serca d serca Ojca, który jest dobrocią, miłosierdziem i pokojem. Kiedy staję przed nim w moim ubóstwie, On nigdy mnie nie upokarza. On mnie odnawia mnie swoją ojcowską Miłośćią, ktorej nie pomniejsza ani mój grzech, ani moja słabość. Dziękuję Ci, dobry Ojcze!