Niçin Katolik ve Protestanların arasında ayrılma var?

Rab İsa, öğrencilerini, Allah’ın “sevginin” bir Allah’ı olduğunu ve insanın O’ndan korkması gerekmediğini tanıtmak için tüm dünyaya gönderdiğinde, O’nunkilerine bir kitap emanet etmedi. O onlara, “Gidin ve bu Kitabı okuyun” demedi. O, ”Kutsal Ruh’u alın” dedi, yani: sevgimle dolu gidin, ölülerden dirilişime kadar benden duyduklarınızı, bende gördüklerinizi herkese anlatın.

Sonra tüm bu şeyler, birkaç kişi tarafından yazıldı, böylece bizim de kitabımız oldu: İncil. İncil, Hıristiyan yaşam için çok büyük bir yardımdır. İncil, hem Allah ile, hem de Baba’nın ve İsa’nın sevgisini kabul eden insanlarla olan ilişkimizi olgunlaştıran bir araçtır. Bu sevgiden inananların birliği olan Kilise doğar. İsa’nın sözlerinin yaşandığı bu birlik içinde Allah’ın insanlara beslediği sevgi herkese gösterilir.

Eğer Allah bize sadece bir kitabı verseydi, her birimiz onu kendine göre yorumlayabilirdi ve Allah’a itaat ettiğini sanabilirdi. Diğer Hıristiyanlardan ayrılsa da, gerçeğin onda olduğunu iddia edebilirdi. Maalesef bu da oldu; nitekim birkaç çok yetkili kişi (onlar sonra Protestanların Kurucuları oldular) sadece Kitaba itaat etmek gerektiğini bildirdiler; ama onlar İsa’nın İyi ve Güzel Haberini iletip, Kilise’yi oluşturmak için Havarileri gönderdiğini unuttular. Sadece sözler ile değil, kendi hayatıyla da Baba’nın sevgisini kabul eden ve veren, Kiliseyi kuran İsa’dır. Protestanların Kurucuları ise Kilise’nin çobanlarına itaat etmediler; bunu doğrulamak için zamanlarındaki bazı Papaların ve Episkoposların kötü davranışının makul bir nedeni olduğunu sanıyorlardı. Herkesin günah işleyebildiğini biliyoruz, bu yüzden, eğer biri insani zayıflıklara çökerse, dayanırız. Rabbe güveniyoruz: tarihte birçok durumlarda yaptığı gibi, yine Kilise’sini iyileştirecektir. Bu yüzden alçakgönüllülükle daima itaatli bir yürek muhafaza ediyoruz. İsa bunun örneğini kendisi bize verdi: Petrus tarafından inkâr edildiğine rağmen, ona güvenmeye devam etti. Öğrencilerinin, hepsinin daima sadık tanıkları olamayacaklarını biliyordu, buna rağmen Kilise’sinde onlara büyük sorumluluklar emanet etti. Biz Katolikler Protestanlardan çok konularda, özellikle Kilise’nin hayatı hakkında, farklı düşünüyoruz.

Perché siete divisi tra cattolici e protestanti?

Quando Gesù ha mandato i discepoli in tutto il mondo per far conoscere a tutti che Dio è un Dio d’amore, e che l’uomo non deve aver paura di lui, allora Gesù non ha consegnato ai suoi un libro. Egli non ha detto loro “Andate e leggete questo Libro”. Egli ha detto “Ricevete il mio Spirito”, cioè: andate carichi del mio amore, raccontate a tutti quello che avete udito e visto da me fino alla mia risurrezione dai morti. Tutto questo è stato pure scritto da varie persone, e così abbiamo anche uno scritto, il Vangelo. Questo è un grande aiuto alla vita cristiana. Esso è uno strumento che serve a maturare il nostro rapporto di amore con Dio e con tutti coloro che accolgono l’amore del Padre e di Gesù. Da questo amore nasce la Chiesa, comunione dei credenti. In questa comunione, dove sono vissute le parole di Gesù, si esprime l’amore di Dio per gli uomini! Se Dio ci avesse dato solo un Libro, ognuno di noi potrebbe interpretarlo come vuole e ritenere di essere obbediente a Dio anche se diviso dagli altri cristiani. Purtroppo ciò è successo quando alcune persone, molto influenti (divenuti fondatori dei Protestanti), hanno affermato che dobbiamo obbedire solo al Libro; hanno dimenticato che Gesù ha mandato gli Apostoli per trasmettere la Buona e Bella Notizia e formare la Chiesa. È essa, con la sua vita, oltre che con le parole, che riceve e trasmette l’amore del Padre. Essi disobbedirono ai pastori della Chiesa, ritenendo di avere come motivo plausibile il cattivo comportamento di alcuni di loro, papi e vescovi del loro tempo. Noi sappiamo che tutti possiamo peccare, e quindi, se qualcuno cede alle debolezze umane, sopportiamo. Nutriamo fiducia che il Signore stesso interverrà a risanare la sua Chiesa, come ha fatto in molte circostanze della storia, e perciò manteniamo sempre un cuore obbediente, con umiltà. Egli sapeva che i suoi discepoli non erano tutti e sempre suoi fedeli testimoni, eppure ha affidato a loro grande responsabilità nella sua Chiesa! Gesù stesso ci ha dato esempio continuando a dare fiducia a Pietro, nonostante lo avesse rinnegato. Ora noi cattolici ci differenziamo in molti aspetti dai Protestanti, soprattutto per quanto riguarda la vita della Chiesa.