NOEL'E HAZIRLIK DEVRESİNİN  4.  PAZARI   -  A YILI 

Birinci okuma   İşaya 7,10-14            Mezmur  73

İkinci okuma    Romalılara 1,1-7        İncil       Matta 1,18-21

 

Matta, Mesih İsa'nın doğumunu anlatmaya başlamaktadır. Luka'nın bize Meryem'in yaşadığı olayları anlatmasına karşın, Matta Yusuf'un yaşadığın olayları anlatıyor. Bu olaylar, ilgileşdirilen insanların kalbinde saklandığı halde herkesi ilgilendirmektedir, biz de onları bilmeliyiz, cünkü kendi kurtuluşumuza bağlıdırlar. Bu olaylar ilahi Baba'nın her insanı kapsayan sevgisini göstermektedir ve bundan dolayı herkese ifşa edilmektedir. Bundan dolayı da, bu önemli olayları bize bir kaç sözle anlatan Matta'ya minettarız.

Yusuf, kendisini derin bir şekilde ilgilendiren bir olay yaşamaktadır. Kendi nişanlısı gebedir! Yasa'ya göre onu taşa tutmak gerekir. Fakat Yusuf onu sever. Ne yapmalı, onu nasıl kurtarabilir; ve aynı zaman Yasa'ya sadık kalarak, çünkü Yusuf "doğru" bir adamdır. Baba'nın isteğini yerine getirmek ister, yani insanları mahkum etmek değil, onları kurtarmak ister. Fakat bu sorunun çözüm yolunu bulamaz.

Ama bir çözüm vardır. O da Tanrı'nın kalbinde. Ve Tanrı Yusuf'a neler yapmak gerektiğini esinlerek gösterecektir. Yusuf, hiç bir adamın yapmayacağını yapacaktır: Meryem'i eş olarak alacaktır. Tanrı gerçekten Yusuf'a karşı bir dost gibi davranmıştır; rüyada aona kendi tasarısını açıklamıştır. Gerçekten, Tanrı insan için bir dosttur: insanın iradesini zorlamaz, onu bir köle gibi kullanmaz, bir sihirbaz insanın özel hayatına karışmaz. İnsan tamamen serbest olarak Tanrı'nın eserine katılmalıdır ve bir çok defa da acı çekerek ona katılır.

Yusuf, rüyada konuşan Tanrı'ya itaat ediyor. Tanrı, daha önce, demek ki, cumartesi günündeki okuma parçalarında duyduğumuz sözlerle konuşuyor. Demek ki, bu sözler Yusuf için bir yenilik, bir fantezi değil, daha önce duyulan bir müjdeyi hatırlatmaktadırlar: özellikle Yeşaya peygamberin sözlerini hatırlatmaktadır. Yenilik bundan ibarettir ki, bu sözler şimdi gerçekten gerçekleşiyor, hem de kendi hayatında. Yusuf'un hayatında büyük ve önemli şeyler oluyor; fakat bunu karşılığı, kendi proje ve tasarılarından vazgeçmelidir. Tasarladığı hayatını, hayat şeklini bırakacaktır. İsa'nın, benim için kendi hayatını feda eden onu kurtaracaktır.

Şimdilik Yusuf beklemektedir: peygamberlerin ve Meryem'in bekleyisini paylaşmaktadır. Hala isimlerin en güzel olan İsa isimli oğlu beklemektedir. Bu oğul için acı çekecektir: bunu tahmin eder. yukardan, Tanrı'dan gelen bu isim, günahların affını, kötülükten kurtulmasını, Tanrı'nın insanlarla birlikte olmasını müjdelemektedir. Fiyatı yüksek olanın değeri de yüksektir.

Biz de Yusuf'un bekleyişini paylaşmaktayız. Gel Rab İsa! O'nun gelişi bizim için de bir nevi ızdırap demektir; fakat ebedi hayatın ve O'ndan yayılmakta olan sevinçli gönül huzurunu ödenmez.

Aziz Pavlus, Romalılara mektubunda, İsa ismine tutulmuş görünür. İsa'nın müjdesi bütün halk ve ırklara varsın diye çabalamaktadır. Halklar ve bireyler için daha büyük bir sevinç düşünülemez ve İncil'in her yere varmasına yardımcı olmaktan da daha derin bir sevinç yoktur.

 

Semavi Babamız, insanlığın o büyük sefaleti içine bu küçük bebeği göndererek, insanlara verdiğin derin sevgin için sana teşekkür ederiz. Biz esrarengiz bir şekilde kurtardığın sana teşekkür ederiz.

Yusuf ve Meryem, siz İsa için yaşamaktasınız. Bugün ben de kendimi İsa'ya vaktefmek isterim; ben de bu ismi gönül rahatlığı ve güven içinde söyleyebilirim. Meryem'i kendi evine kabul eden Yusuf'tan Meryem'i benim evime de kabul etmemi öğrenebilirim ve böylece, insanın söylebildiği en gerçekten kutsal olan ismi, insanı Tanrı'ya bağlayan ismi telaffuz edebilirim.