26/05/2002 KUTSAL
ÜÇLÜK BAYRAMI - A YILI
Birinci okuma Çıkış
34,4-9
(Mezmur) Daniel 3,52-56
İkinci okuma 2.Kor.
13,11-13 İncil
Yuh. 3,16-18
Allah hakkında farklı şekillerde konuşabiliriz: O'nu
betimlemeye çalışabiliriz, O'nu övebiliriz, O'nun yaptıklarını
anlatabiliriz, O'nunla karşılaşmamızın tecrübesini
bildirebiliriz. Bugünkü okumalarda bütün bu şekilleri, Tek Allahın
büyüklüğüne ve yüceliğine, aklımız ve yüreğimizle
de yaklaşma girişimleri ile, bulabiliriz!
Hemen bir şeyi gözlemliyoruz: bize Allah hakkında konuşan
herkes, dünyadaki bütün insanlara karşı olan sevgisini, O'nun
iyilik ve kurtuluş ilişkisini gözlerimiz önüne sermeye mecbur kalır!
Çünkü Allahı ancak ve ancak, hayatımız ile olan ilişkisi
sayesinde tanıyabiliriz! Allah sevgidir! Allah sever! Allah tüm insanlığa
sevgisini bağışlar!
Bunun hakkında iyice düşünürsek, Allahın yüreğinden
çıkan sevginin "Allah" olduğunu, ve bu sevgiye bir isim
vermek gerektiğini kolayca anlayabiliriz. O'na hangi adı verelim?
O'na, "Doğmuş Olan", yani daha kolayca "Oğul",
adı verebiliriz.
"Allahın Oğlu, Allahtan farklı olamaz! O
da, Allah gibi, sevgidir! "Doğuran" ve "Doğmuş
Olan" arasında yoğun, derin bir sevgi ilişkisi var. Buna da
bir ad verilmiştir: Kutsal Ruh!
Bazen bunu düşünmek, zor bir akıl yürütme, bir karışıklık
gibi görülebilir; Allahın bir olduğunu düşünmek daha kolay
gibi gelir. Bana göre Allahın sevgi olduğunu düşünmek daha
güzeldir! Ve Allah sevgi olursa, o zaman "Peder, Oğul ve Kutsal Ruh"'tur!
Allaha Üçlü Birlik olarak bakmak güzel ve hoştur: Ona,
bir aile gibi, ilişki gibi bakabiliriz. Ve ilişkide sevinç ve sükunet,
merhamet ve birlik vardır.
Bugünkü okumalara bakalım. Allah Musa'ya kendini merhametli ve lütufkar
Olan olarak tanıtır ve Musa O'ndan halkın günahları için
af rica eder. Allah bize kendini gösterdiğinde, O'nun iyiliği gözlerimiz
önüne serilir ve O'nunla bir arkadaş gibi konuşmak için cesaret
buluruz!
Okuduğumuz İncil'de İsa, hangi tarafı seçeceğini
bilemeyen Nikodemos'a Allahın yüzünü tanıtır: Allah, dünyayı
sevdiği için Oğlu'nu göndererek sevgisini gösterir.
Dünya, kendi günahı yüzünden, Peder'den uzaklaşmıştır
ve yargı yükü altında bulunur. İnsanların, bu yargıdan
kurtulmaları için, Allah Oğlunu yollamıştır. İnsanlar
Allahın Oğlunu kabul ettikleri zaman yargı yükü yok olur ve
Allah ile karşılaşırlar. İsa bu tanrısal isteği
bilir, ve onu gerçekleştirenin kendisi olduğunun bilincindedir.
İsa, tüm insanların, günahkar olanların bile, Onu kabul
etmeleri için, herkese sevimli, hoş, alçakgönüllü, merhametli bir
şekilde davranır. Eğer Oğul kabul edilirse, günah yok olur,
çünkü aralarındaki uzaklık yok olur!
Musa'nın deneyiminden ve İsa'nın belirtisinden gelen
bilgi ile Aziz Pavlus, Korintosluları ve bizi de ikinci okumanın güzel
sözleriyle selamlıyor. O bizi davet ediyor, hatta emir veriyor: "Sevinin,
yetkin bir yaşama erişmeye çalışın, birbirinizi uyarıp
cesur olun, aranızda düşünce birliği olsun, esenlik içinde yaşayın".
Pavlus imanlıların hayatının devamlı bir sevgi ilişkisi
ile mümkün olabildiğini ve böyle olması gerektiğini biliyordu,
çünkü Allahımızın hayatı da sevgi ilişkisidir!
Hıristiyan hayatı, ilişkisiz ya da noksan ve bozuk ilişkilerle
idrak edilemez, düşünülemez. Hıristiyanların hayatı
Allahlarının hayatının belirtisi olmalıdır!
Ortalarında O'nun esenliği parlamalıdır!
Bunun için Pavlus Korintoslulara ikinci mektubu, Ayini başladığımız
selam ile bitirir: "Rab İsa Mesih'in lütfü, Allah'ın sevgisi
ve birlik sağlayan Kutsal Ruh hepinizle birlikte olsun"!
Bugünkü Bayram, Allahı tanımaktan dolayı minnettar,
mutlu ve "alçakgönüllülükle gururlu" olmamız için iyi bir fırsattır.
Bu tanımadan "gururlu" oluyoruz çünkü gerçek, ve faydalı
bir tanımadır, çünkü kişisel ve toplumsal yaşamı değiştirir.
Bu tanıma dünya ve dünyadaki insanlar hakkındaki görüşümüzü
değiştirir ve tamamlar! Bu tanıma bizi alçakgönüllü kılar,
çünkü her zaman için alınan bir armağandır ve asla
sahiplenemeyeceğimiz bir hediyedir. Nitekim Allahın hayatının
güzelliğini tanıyınca daima utanmalıyız, çünkü yaşamımız
ve karşılıklı ilişkilerimiz Allahın sevgisinin
mükemmelliğinden çok uzaktadır!
Gel, Kutsal Ruh! Yüreğimde İsa'yı, Peder'in O'nu sevdiği
gibi, sev! Gel, yüreğimde, İsa'nın yüreğinden olduğu
gibi, Peder'in yüceliği için, insanların üstüne lütfünü dök!
Gel, Allahın Oğlu'nun Kilisesi için beni birlik aracı olarak
kıl!