13/01/2002 Rabbin vaftizi
A yılı
İlk
okuma |
Mezmur |
İkinci
okuma |
İncil |
İşaya
42, 1-4. 6-7 |
28 |
Elçilerin
İşleri 10, 34-38 |
Matta
3, 13-17 |
Bu bayram Noel liturji döneminin bir parçasını oluşturuyor:
Bugün Tanrı, İsanın Oğlu olduğunu ilan etmiştir!
İsa kendini vaftizci Yahyanın elleri altında alçaltmak için
insanların vaftiz olmak için toplandıkları yere geldi. Yahya
Mesihi beklerken kişileri vaftiz ediyordu. İsa günahları ile
tekrar tanışmaları ve değişmeyi kabul etmeleri için
onların arasına katıldı.
Vaftizci Yahya Onun farkına vardı ve
onun düşüncesi aydınlandı: benim senin tarafından
vaftiz edilmem gerekirken sen mi bana geliyorsun?. İsa Yahyanın
düşünce şekline göre ne kadar olağan dışı bir
şey yapmıştı: öğretmen kendini ondan daha aşağıya
koyuyordu! İsanın bu hareketi büyük bir alçakgönüllülüktür
hatta daha çok şey de ifade eder. Su günahları temizliyordu. Ama günahsız
olan İsa, ölümün meyvesi olan günahı üstlenmek için suyun içine
girdi. Ölüm artık insanları korkutamayacaktı çünkü Rabbimiz
onu üstlenmişti. Günah gerçekten yenik düşmüştü. Bu
peygambersel bildiri, bu giz bizim için en büyük ve en önemlidir. Bu giz
Golgotayı tamamlamıştır. İsa Yahyaya cevap verdi:
Çünkü doğru olan her şeyi bu şeklide yerine getirmemiz
gerekiyor. Bu cümle ile İsa Yahyayı inandırdı. O her
doğru şeyi yerine getirmek istiyordu. Biliyoruz ki; günahı ve
insanın düşmanlarını yenmek, Tanrısal doğruluk
olan onun sevgisini kazanmaktır. Bu şekilde insan kurtulacak ve Tanrının
arkadaşlığı hoşuna gidebilecek ve diğere insanlar
ile birlikte ortaklığa engel olmayacaktı.
İsa sık sık bizlere, kim alçalırsa
yüceltilecek, diyor. O bunu denedi. İşte bu onun sevgisinin
hareketidir. Ürdün nehrinin kirli sularına girebilecek kadar sevgisi büyüktü,
Ona bu ödül verildi. İşaya peygamberin bildirdiği gibi, gökler
açıldı ve Tanrının Ruhu onun üzerine indi. Bu şekilde
İsa Tanrının itaatkarı olduğunu ve Onun sevgisini
gösterdi. Bu itaatten Tanrı hoşnuttu. Bu hizmet yeryüzündeki onun
seçkin halkına ve putperest halklara Tanrının sevgisinin bir
işaretiydi. O ezilen ve fakir insanların rüyasını gerçekleştirecek,
doğrudan ilan edecek: körlerin gözleri açılacak, tutsaklar özgürlüklerine
kavuşacaktı! O, hizmet edeni Oğul ismi ile çağrıldı.
Onun için mezmurlarda tekrar söyledi ki: Sen benim oğlumsun. Bugün
ben sana Baba oldum ve yine İşaya dedi ki: İşte
kendisine destek olduğum, gönlümün hoşnut olduğu kulum!
Gözler güvercini gördüler ve kulaklar İsanın
takdisini işittiler, yani onun Mesih olarak kutsanmasını anladılar.
Petrus, Elçilerin İşlerinde dediği gibi, bu şekilde anladı
ve ilan etti. Biz de bu şekilde anlıyoruz ve duyduklarımızı,
bıraktıklarımızı Onda kutsallaşması için
ve arzularımızı İsanın önüne koyuyoruz. Çobanlar
il birlikte bir bebeği tanıdık ve bizim kalbimiz daha az sertliğe
dönüştü ve Tanrının fakirliği karşısında
şaşırdık. Kahinlerle beraber ziyaret ettik ve gizli tuttuğumuz
hediyeler ile kalbimizi açtık; şimdi Tanrının yüceliğini
tanıyoruz ve Onun sevgisi gibi, bizim sevgimizi hediye etmek istiyoruz.
Tanrı Onu bu kadar seviyor ki bize söylemek
istedi. O zaman biz de Onu sevmeyecek miyiz? Ve bugünkü insanlara söylemeyi
kendimizi zorunlu hissetmeyecek miyiz? Tanrı sadece bir iyi iş yapmadı
O en iyi olan işi yaptı. İsayı seviyoruz, kalplerimizi
Ona bırakıyoruz. Onun sesini dinleyebilmek için hazır
bekliyoruz.
Güvercin Onun üzerine çok önemli bir mesaj bıraktı.
Başlangıçta güvercin yaratılanları düzenlemek için suların
üzerinde hareket ediyordu: şimdi yaratılanları tamamlamak,- Tanrının
istediği gibi insanları oluşturmak için geldi.
Güvercin Nuh zamanında karada hayatın
olduğunun ilan etmek için geri dönmüştü: şimdi O nerede gerçek
hayatın olduğunu bize söylüyor: o İsa ki suya girdi, Babanın
iyi isteğinin her arzusu ve her doğru şey tamamlamak için.
Güvercin ile şimdi fakirler Tanrının
sunağına yaklaşabilir, Yeruşalemde, onun affını
kazanabilmek ve onunla komunyon alabilir:şimdi Kutsal Ruh fakirlere ilan
ediyor ki İsanın kalbi ile Tanrıya yaklaşabilirler
Tanrı dedi ki: Sevgili Oğlum budur,
Ondan hoşnudum; biz de
diyoruz ki: İsa işte buradayım. Seninle beraber günahkarların
günahlarını taşımaya geliyorum. Kardeşin gibi beni de
al. Tövbe etmeye, başkalarını hoşgörmeye, kardeşlerimizi
sevmeye senin sevgin için başlıyoruz: Bu şekilde İsanın
görkemine katılacağız ve Tanrının yüreğini
sevindireceğiz.