Olağan Devre ( 2. Pazar Günü) – A -
İlk
Okuma İşaya
49,3.5-6 Mezmur 39
Ikinci
Okuma 1Korint.
1,1-3 İncil Yuhanna 1,29-34
Ayin’in başında, rahip her zamanki “Rab sizinle beraber olsun” kalıbı yerine daha
değişik bir şekilde cemaatı selamlayabilir. Çok sıkça,
Aziz Pavlus’un Korintlilere ikinci mektubunu bitirirken söylediği
kullanılır: “Rabbimiz Mesih
İsa’nın lütfu, Peder Allah'ın sevgisi ve birlik sağlayan
Kutsal Ruh'un kudreti daima sizinle beraber olsun”. Bu sözler, Allah’ı
tanımaya çağrıldığımız şekli ve
Kilisenin bize bağışladığı armağanları
anımsamaya güçlü bir çağrıdır. Lütuf, sevgi, komünyon:
gizemleri kutladığımızda bize bolca verilen
armağanlardır. Bu takdisten yardım almış bir
şekilde af dilemeye hazırlanıyoruz.
Bugün, vaftizci Yahya da günahkar olduğumuzu
hatırlatmaktadır. Hakikaten de Noel zamanı tamamlandı, ve
litürji bize Yahya’nın İsa’yı tanıtması, üzerinde
düşünmeye çağırır. Yahya, İsa’yı vaftiz
ettiği zamanı hatırlatıyor ve O’nun
yaklaştığını görürken yine O’na şahitlik
yapmaktadır. Yahya’nın dikkatimizi çekmek istediği en önemli
nokta, İsa’nın üzerinde Kutsal Ruh’un var oluşudur, bu
varlık O’nun ilahi kimliğini belirtmektedir ve aynı zamanda O’nu
kabul edenleri de kutsallaştırmaktadır. Gerçekten de Kutsal
Ruh’un barınağı olan İsa, Kutsal Ruh ile vaftiz eder, yani,
kendisine iman edenlere, Allah’ın sevgisi ve kutsallığında
olan yaşamı verir. Ancak Yahya bu yeni armağandan bahsetmeden
önce başka bir hazırlayıcı armağandan bahsetmektedir.
İsa, her şeyden önce, “dünyanın günahlarını kaldırır”.
Bu gerçekten gerekli bir eylemdir. Ben de bir şişeye yağ,
şarap veya başka bir değerli sıvı koymadan önce,
şişenin temiz olmasına dikkat ediyorum. Böyle yapmasan, içine
koyacağım sıvıdan tam olarak faydalanamam, hatta onu
bozarım. Ruhunu verebilmek için İsa, “dünyanın günahlarını kaldırır”. Günahı
kaldırmak için ne yapacaktır? Bu soruyu cevaplandırmak için
Yahya Kutsal Kitaplardan bir alıntı yapar: O “Allah’ın kurbanıdır!”. Bu görüntü bizi
İşaya Peygamberin Allah’ın hizmetkarından bahsettiği
sayfaya götürür. Burada Allah’ın hizmetkarı, yaşamını “hepimizin günahlarını
kaldırmak için kurban eder”. Kurban dikkatimizi Paskalya günü Allah’a
kurban edilmiş kurbanı yerken de aklımıza gelir:
kurbanı yiyerek halk Allah ile birlik oluyor ve dolayısıyla da
herkes birlik içinde oluyor.
İsa, Yahya tarafından huzurumuz için,
Peder ile bizim aramızda birlik için, acı çeken olarak
tanıtılıyor. Çünkü
İsa, yaşamımızı Allah’tan ve kardeşlerden
ayıran günahı yok edendir. Bunu yaptıktan sonra kalplerimizi ve
bedenlerimizi Ruh’un armağanı ile dolduracaktır.
Günah! Zenginlik ve israf içersinde olan
dünyamız artık bu kelimeyi kabul etmiyor. Ya da korku
uyandırıyor, konuşulmaktan sakınılıyor. Günahtan
konuşan, başkalarının vicdanını yargılamakla
suçlanıyor. Peygamberlerin vazifesini unutuyor muyuz? Natan, Davut’un
yüzüne karşı, günah işlediğini söylemişti: günümüzde
de mahkemeleri haksızlıklarla dolduranlara, kürtaj yapan ve
yaptıranlara, sevmeye hazır olmayıp da evlilik denemesi
yapanlara, çocuklarını sadece bilgi ile eğitmek isteyenlere,
müşterilerini aldatanlara, dünya aç insanlarla dolu iken ekmeklerini
atanlara, v.s., günah işledikleri söylenemez mi?
Yaptığınız bir şeye
günah diyen biri, teşekkür edilecek bir kişidir: hatamızı
fark etmemize yardım etmektedir ve dolayısıyla
yaşamımızı maaf edip başkalarına zarar vermemizi
önlemektedir. Günahtan konuşan af ümidini de canlandırmaktadır.
Bunu da sadece Allah’a, İsa’nın Allah’ına, dünyayı
günahlardan kurtaran kurbana inanan, yapabilir. Günahtan konuşmayan sadece
hatadan bahsedebilir ve af imkanını tanımamaktadır.
Yahya İsa’yı müjdelerken herkesin
O’nunla karşılaşmasını ister: O, dünyayı
günahlardan kurtarandır. Günahkar olduğunu kabul eden, itaatsizlik
yapmış olan veya Peder Allah’ı tanımazlıktan
gelmiş olduğunu kabul eden, O’na yaklaşabilecektir. Günahkar
olmak, tüm milletleri, tüm insanları birbirine bağlayan bir
gerçektir. Ancak her birimizin günahı, bizi ayırmaktadır.
Kurbanın kanı ve bedenini yiyerek kutladığımız
Paskalya bizi birleştirmelidir: ancak böylece O’nun Ruhunu da elde ederek Allah’ın
sevgisini verebilen evlatlar olabileceğiz!