12/06/2005 - OLAĞAN DEVRE - 11. PAZAR GÜNÜ - A yılı

Birinci okuma Çıkış 19,2-6a Mezmur 99/100

İkinci okuma Rom. 5,6-11 İncil Mt. 9,36 - 10,8

"Alınız ve hepiniz yiyiniz": bu sözlerle İsa öğrencilerinin dikkatini yeni ekmeğe ve yeni şaraba çekiyor. Rahip bunları yüksek sesle tekrarlıyor ve herkes davet ediliyor! Saygısızlık etmeden, bu daveti kabul etmek için, Aziz Pavlus'un tavsiye ettiği gibi, kendimizi yoklamamız gerekiyor.

İsa bölünmüş ekmeği elinde tutarak, "Bu sizin için kurban edilen benim bedenimdir" diyor. Bu sözler, o ekmeği yiyerek bizim de, ölüme teslim edilen ve bizim için kedisini sunan İsa'yla birleşeceğimizi ifade ediyor. "Sizin için" deyimi bize, Yahve'nın, ölüme teslim edilmiş Kulu'ndan bahseden İşaya'nın peygamberliğini hatırlatıyor: "bizim isyanlarımız için, onun bedeni deşildi; bizim suçlarımız için, o eziyet çekti". Rahibin söylediği İsa'nın sözleri açık bir şekilde, o ekmeğin, İsa'nın ölümüne bağlı olduğunu, ayrıca İsa'nın, mecburi olarak değil, kendisini sunarak, ölümü kabul ettiğini gösteriyorlar. Bunun için ölümü kurtuluş kurbanıdır. Aynı zamanda o sözler, hem rahip hem de tüm cemaat tarafından, kendileri için geçerli olan bir peygamberlik olarak, algılanır. Çünkü o Bedeni yiyeceklerinden dolayı, onlar da bir kurban olarak sunulacaklar; bu yüzden kendileri için değil, "suçlarımız için teslim edilen ve aklanmamız için diriltilen" için yaşamaya hazırlardır.

Birinci okuma ise bize, Allah'ın, Musa aracılığıyla, kendi halkı ile yapmak istediği bir Antlaşmayı anlatmaktadır: "Sözümü dinlerseniz... benim içim tüm halklardan en seçkini olacaksınız... Siz, benim için bir ruhban topluluğu ve kutsal bir halk olacaksınız". Halk bu antlaşmayı kabul edecek, fakat sadakati uzun süre sürmeyecek. Yeni bir antlaşma gerekli olacak.

İşte Aziz Pavlus, Romalılara Mektupta, Yeni Antlaşma'nın güzelliğini anlatıyor. Mesih iyi, itaatkar ve kutsal olanlar için değil, günahkarlar için öldü! "Allah, bize olan sevgisini şununla kanıtlıyor; biz daha günahkarken, Mesih bizim için öldü".

Yeni Antlaşma'nın önemli bir anı, İsa'nın, bu Antlaşmayı kabul eden yeni halkı kurduğu andır. Bu halk öğrencilerinin On ikisinin üzerinde kurulacak: İsa onlara görev ve yetki teslim ediyor. Onların ilk görevi duadır. Onlar İsa'nın, "çobansız koyunlar gibi bitkin ve perişan" kalabalığa olan acımasına katılmalılar. Buna, Peder'in, hasadına işçi göndermesi için yalvararak, katılıyorlar. Ayrıca kendi kararı ve hakkı sayesinde değil de, dualarını yerine getiren Peder'in lütfü sayesinde, kendilerini Allah'ın işçileri hissetmelidirler. Peder'in hasadında O'nun gönderdiği başka işçiler de bulacaklar: onlara karşı hiçbir kıskançlık olmamalıdır!

Onların diğer görevi, zayıf ve acı çeken insanlarla ilgilenmektir. Şeytan insan ruhunu parçalayarak, vücudunu de mahvediyor. Hastalıklar ve rahatsızlıklar İsa'nın Havarilerini korkutmayacak, tersine dikkatlerini çekecek: böylece insanların Allah tarafından lanetlenmiş saydıklarına hizmet edip, O'nun sevgisinin gücünün işaretlerini bağışlayacaklar. "Hastaları iyileştirin, ölüleri diriltin, cüzamlıları temiz kılın, cinleri kovun": Herkes tarafından reddedilmiş bu zavallı insanlara özen göstererek, Göklerin Hükümdarlığının gerçekten yaklaştığını, yanlarına Kral Mesih'in geldiğini ispat edecekler.

Günümüzde de Kilise, İsa'nın bu sözlerine itaat etmeye devam ediyor. Hükümdarlığı için işçileri göndermesi için Peder'e yalvarıyor; üyelerini, özellikle Allah'a adanmış olanları, fakirlere ve acı çekenlere yardım etmekle görevlendiriyor. Kilise en güçsüz olanları, toplum tarafından küçümsenenleri, dünyayı ucuz bir zevk yerine çevirmek isteyenler tarafından sömürülenleri korumak için sesini yükseltiyor.

Bizler de, Kilise'de Rabbin işçileri olmaya hazır olalım! Bunu yapanlar sadece rahipler değildir, Peder'den gelen Kutsal Ruh'u ve İsa'nın sevgisini kabul eden her Hıristiyan Göksel Hükümdarlığın işçisidir! Allah'ın, insanlarla yaptığı Antlaşma birlik ve sevinç meyvelerini vermeye devam ediyor!