13/03/2005 - PASKALYA HAZIRLIK DEVRESİ - 5. PAZAR GÜNÜ - A

 

İlk okuma Hezekiel 37,12-14          Mezmur         129/130

İkinci okuma Romalılar 8,8-11        İncil                  Yuhanna 11,1-45

 

İlk okumadan sonra, mezmur, bazen ilahi olarak, okunur. Mezmurlar, Allah'ın bize verdiği ve Kitabi Mukkades'te bulunan dualardır. Mezmur aracılığıyla, ya sevinçle, yada ya yalvarışla, az önce işittiğimiz ilk okumadaki Allah'ın Sözüne cevap veririz. Kuşkusuz Allah'ın, kendi sözleriyle Sözüne cevap vermemiz hoşuna gider; sözlerimiz ise, yetersizdir ve bunları kullanarak, sadece cahilliği, bencilliği ve yüzeyselliği ifade etmemiz, tehlikesiyle karşı karşıya bulunabiliriz. Mezmurun sözleri ise, bizi zenginleştirir, bizi teşvik eder, Allah'ın iyiliğini ve ciddiyetini benimsememize yardımcı olurlar.

Bu günkü mezmur, iman edenin, günahlı duruma düştüğünde bile, Allah'a karşı beslediği ümidi kesmediğini gösterir. Ümitsizliğe düşmek yerine, Hıristiyan, Allah'ın iyiliğini hatırlayıp, merhametini bekleyerek, O'na sığınır. Bu şekilde yeniden hayata döner, günahtan dirilir: aynen, bugün, Peygamber Hezekiel aracılığıyla, Allah'ın bize vaat ettiği gibi!

Günaha düştüğümüzde Yaşam Allah'ından uzaklaşıp, ölü gibi oluruz. İmanımızın zayıf olduğundan dolayı ümit etmeyi bilmediğimizde de, ölü gibi oluruz.

Romalılara Mektupta Aziz Pavlus da ölümden bahsetmektedir. Ölüm, bedenimize hakim olabilir. Ölüm günah yüzünden dünyaya girdi, günah da kibirdir ve kibir Adem'in itaatsizliğinin nedeni oldu. Bunun için artık biz "bedenin etkisine" göre değil, yani bencilliğimizi ve duygularımızı izleyerek değil, tersine Kutsal Ruh'un rehberliğinde yaşamaya çalışmaktayız. Ölülerden dirilmiş İsa bize Kutsal Ruh'u tanıtıp bağışlar. O'nun rehberliğinde yaşadığımızda, ölüm bizi korkutamaz, ölüm korkusu üzerimizde hüküm süremez. Allah'ın Ruh'u hayatımız olur. Mesih İsa'yla birlikte yaşayan, sonsuz yaşamın huzuru ve yeniliğini tadar; kendi yaşamının artık bu dünyanın sınırları içinde kapalı olmadığını bilir; özel duyguları hissetmezse de, huzurlukta ve Allah'ın hoşuna gittiğine güvenerek yaşar.

İsa bizim, tereddüt etmeden, yüzde yüz O'na güvenmemizi ister, çünkü O, günahtan gelen ölümden sonra, hayatımız olmak için gönderildi. Bu günkü İncil'in metni özel bir olayı anlatmaktadır. Lazar'ın ölümü İsa'yı korkutmaz, aksine İsa, onu beklemek istiyormuş gibi, onun tamamen gerçekleşmesini bekliyormuş gibidir. Nitekim hemen Beytanya'ya gitmez.

Sonra da oraya varınca, Lazar'ın kız kardeşlerini teselli etmek için evlerine gideceğine, doğrudan Lazar'ın dört gündür bulunduğu mezara gider. Kız kardeşlerin ikisinin de gelmesini bekledikten sonra, onlara sadece arkadaş olarak değil de, Allah tarafından gönderilen kişi olarak, yani kendisine iman edenlere "diriliş ve hayatı taşıyan” olarak, tanıtır. Marta ve Meryem'in, O'na olan gerçek ve derin imanlarını ifade ettiklerinde, İsa ağlamaya başlar. Bunlar ilişkileri bozan ölüm için ağlayan insanlara dayanışma gözyaşları mı? Gerçekleşecek olan olay için akıtılan sevinç gözyaşları mı? Yoksa peder tarafından işitilmenin güvenliğinin yarattığı teselli gözyaşları mı?

Gözleri yaşararak, İsa ölmüş ve sargılarla bağlanmış adama bağırır ve adam İsa'nın sesini işitir! Nasıl olur? Lazar duyar ve itaat eder: mezardan, ölüm yerinden çıkar. Lazar, günahtan gelen ölüm ve karanlık tarafından bağlanmış bütün insanların sembolüdür. İsa onları kurtarmak ister: onlara bağırıp, hitap eder, onları çağırır ve onlar sesini duyup itaat ederler. Harika bir şey! Ölüyormuş gibi yaşayan sevgiden mahrum insanlar İsa'nın sesine cevap verirler! Lazar'ın sargılardan çözülmesini gerektiği gibi, onların da başlangıçta yardım edilmeye çok ihtiyaçları vardır, çünkü birçok bağ ve koşullar onlara engel olurlar. Fakat İsa'ya cevap verdikleri için, hemen ayağa kalkabilir ve mezarın karanlığına sırt çevirebilirler.

Lazar benim ve senin yaşamının çok anlamlı ve güzel bir imajıdır. Mesih İsa'nın sesine cevap verince, içime yeni ve tanrısal bir güç girer, geçmiş ve gelecek ile ilgili her korkuyu yenen bir güç. İsa'ya cevap verdiğimde, daha önce beni karanlıkta ve boşlukta durduran, bütün bağlardan beni kurtaran kardeşler bulurum. İsa kurtarıcıdır, her çeşit arkadaşlığın sahteliğini gösteren, gerçek arkadaştır, İsa yaşamdır, beni karanlık dünyasından kurtarıp ışık dünyasına getiren yeniliktir! Rab İsa, yürekten sana teşekkür ediyorum!