15/05/2005 - PENTEKOST BAYRAMI- A

İlk Okuma Elç. İşl. 2,1-11 Mezmur 103/104

İkinci Okuma 1Kor 12,3b-7.12-13 - Ayet - İncil Yuh 20,19-23

Toplanmış bir cemaatin kalbinden gelen ve Allah'a yükselmiş şükran övgüsü Kutsal Ruh'un mevcudiyetinin meyvesidir! Nitekim, Peder'in sevgisinin sırlarını tanımayı, değerlendirmeyi ve sevmeyi bilmemiz için ışık veren, Kutsal Ruh'tur! Bize, Allah'ın Oğlu ve kurtarıcımız olarak, İsa'yı tanıtan, Kutsal Ruh'tur! Kutsal Ruh tarafından aydınlanmış ve onun birlik gücü sayesinde birleşmiş olarak, rahibin, Allah'a yükselttiği Şükran Duasına Girişe katılıyoruz. Bu önemli dua ile Efkaristiya bölümü başlamaktadır. Şükretmemizin nedenleri sayısızdır, çünkü Peder'in bize sevgisini gösterdiği olaylar ve yollar sayısızdır; iyiliğinin sırları sınırsızdır. Bunun için liturjik devrelere göre ve Azizlerin Bayramlarında Şükran Duasına Girişler değişiyor: sadece başlangıcı ve sonu aynı kalıyor. "Gerçekten, Rabbimiz, Aziz Peder, ebedi ve kadir Allah, her zaman ve her yerde senin sevgili Oğlun Mesih İsa'nın adına sana şükretmek bir görevdir ve bir kurtuluş yoludur". Şükretmek gerçekten bir kurtuluş kaynağıdır! Yorgun ve ümitsiz olduğunda, teşekkür et ve iyileşeceksin! Düş kırıklığına mı uğradın? Cesaretin mi kırıldı? Şükret ve dirileceksin. Yalnızlıktan, denemelerden, başka sıkıntılardan dolayı mı acı çekiyorsun? İsa'nın hayatında şükretme nedenlerini aramak, sana cesaret verecek ve "melekler ve bütün Azizlerle birlikte 'Kutsal, Kutsal, Kutsal...' söylemeye hazırlayacak seni.

Bugün şükredelim çünkü Kutsal Ruh tüm Kilise üzerine inip, onu doldurdu. Peder, İsa'nın havarilere ve öğrencilere verdiği sözü gerçekleştirdi: üzerlerine ve onların içlerine Kutsal Ruh'u, yani onun 'yaşam üflemesini', onun sevgi gücünü gönderdi. Kutsal Ruh Allah'ın sırlarını açıklıyor ve tek bir övgüde bütün ulusların seslerini birleştiriyor. İşte bugünkü okumaların ilan ettiği Kutsal Ruh'un meyveleri, bunlardır.

Birinci okumada, dünyanın bütün ülkelerinden gelen büyük bir kalabalık gördük. Çeşitli kültürlerden gelmelerine ve farklı dillerde konuşmalarına rağmen, bunların hepsi aynı müjdeyi ve aynı sevinci alıyorlar: İsa'nın ölümünün ve dirilişinin ve onun affeden sevgisinin müjdesini almaktadırlar!

Korintoslulara mektupta Aziz Pavlus, Kutsal Ruh'un, Kiliseyi karşılıklı sevgi emrine olan itaatte birleşmiş tek bir beden kılmak için, Kiliseyi çeşitli ruhsal armağanlar, yetenekler ve hizmetlerle donattığı açıkladı. Hepimiz farklıyız, her birimize farklı yetenekler ve farklı görevler verildi; böylece birbirlerimize yardımcı olabiliyoruz ve alçakgönüllülükle başkalarının hizmetlerini kabul edebiliyoruz: bu şekilde gerçekten birliği yaşamaya başlıyoruz!

Efkaristiya'yı her kutladığımızda, hem ekmek ve şarap üzerine, hem de bunlarla beslenenler üzerine Kutsal Ruh'un gelmesi için yalvarıyoruz. Ekmek ve şarap Rabbin bedeni ve kanı olsun diye, onlarla beslenenler de, Rab'de tek bir yürek ve tek bir ruh olsunlar diye, Ruh'a yalvarıyoruz! Bu dua belirgin bir şekilde yüreğimizde kalsın ve her gün onu Peder'e, oğullarının ayartmalarda düşmemeleri için, yükseltelim. En büyük, en sürekli ve en yıkıcı ayartma, bölmeye çalışan ayartmadır. Nitekim Allah'ın ve insanın düşmanı olan şeytan, canlarımızı bölmek istiyor, davranışlarımızdan iyi isteklerimizi ayırmak istiyor, ailelerimizin birliğini kırmak, aramızda anlaşmazlık, kıskançlık ve kötülük yaratmak istiyor; cemaatlerin ve ulusların, aralarındaki farklılıkları, birbirlerini anlaşmayıp, yok etmek için, kullanmalarını istiyor.

Bunun için Kilisenin duasında ve günlük kişisel duamızda devamlı olarak Kutsal Ruh’a yalvarmalıyız. Zaten "Hükümdarlığın gelsin" dediğimizde, Peder'den, bizi İsa'yla ve birbirlerimizle birleştiren gücü diliyoruz: bu güç Kutsal Ruh'tur! "Günlük ekmeğimizi bugün de bize ver" diye dua ettiğimizde de, Kilise'nin beslenip, birleşmiş ve uysal olarak, gelişmesi için gereken besini dilemekteyiz. O zaman Kilise'nin yaşamı dünyaya Peder'in yaşanmış isteğini gösterecek, her insana ve her topluma Allah'ın sevgisini tanıtacak. Dilediğimiz o ekmek, Kutsal Ruh'tur! "Bağışla suçlarımızı" dediğimizde, İsa'nın üzerimize üflediği Kutsal Ruh sayesinde kardeşlerimizi bağışlama yeteneğini zaten almış olduğumuzu hatırlıyoruz ve aynı zamanda alçakgönüllülükle Peder'in, merhametine göre, hükmünü değiştirmesini diliyoruz.

Mesih İsa'yı, Rab olarak, kabul ettiğimiz için, Kutsal Ruh'un üzerimize geldiğinden, sevgisinin kalbimizi alevlendirdiğinden emin olabiliriz, bununla beraber aynı zamanda, "Gel, Kutsal Ruh, yüce göklerden, nurunla doldur kalplerimizi!" diye yalvarmaya devam ediyoruz.

Kutsal Ruh Kilise'de, dünyada ve yaşamımızda olan eserini sürdürmelidir, bunun için kendimizi O'na açalım, O'na diyelim ki, "sert kalpleri yumuşat, soğuk kalpleri ısıt, düzensiz ruhlara düzen ver, benden başla, beni düzelt: gel Kutsal Ruh!"