12/06/2011 - Pentekost Bayramı - A -

 

 

1.Okuma Hav. İşl. 2,1-11 Mezmur 103 2.Okuma 1Kor. 12,3b-7.12-13 İncil Yh. 20,19-23

 

Gel, Kutsal Ruh,

 yüce göklerden,

 nurunla doldur kalplerimizi.

 

Bugün bu duayı söylerken gerçekleşeceğinden eminiz. Paskalya bayramından yedi hafta geçti ve Musevilerin, Musa’nın Sina dağı üzerinde aldığı armağan olan Kutsal Yasa’yı almasını ellinci günde kutladıkları gibi, biz de kutlama yapıyoruz. Musa taş levhalar üzerine yazılmış emirleri almıştı, havariler ise bu günde yüreklerine Allah’ın koyduğu kendisinin Ruh’unu alıyorlar. Onlar artık hizmetkârlar gibi dışarıdan gelen emirlere uyarak yaşamayacaklar, bunun yerine kutsal bir yaşam sürmeleri için gereken dürtüyü ve motivasyonu içlerinden duyacaklardır. Yüreklerinde sevgi olacak ve bu sevgilerinin her eylemde tek gerçek Allah’ı göstereceğini bilmekteler. Kutsal Ruh insanı Allah’ın gerçek evladı yapmaktadır. Evlat, Baba’dan sevgiyi alır, bu sevgi içersinde büyür ve böylece sevmeye kabiliyetli olur. Evlat itaatkâr kalır: itaat, aldığı sevgiye cevap verme şeklidir ve bu ona zor gelmemektedir, çünkü sevmek zor değil, yorucu olsa da.

Biz Allah’ın Ruhunu aldık ve alıyoruz. Bizler de evlatlarız ve itaat ederek sevmeye çalışıyoruz. Ancak Kutsal Ruh’u çağırmaya, gelmesi için yalvarmaya devam edelim, çünkü O, rüzgâr gibidir: Gelmeye devam etmezse, biz O’nun gücünden ve ışığından mahrum kalırız. Bu sebepten biz devamlı olarak dua ediyoruz, öyle ki Ruh desteklesin ve rehberlik etsin. İsa’ya olan sevgimiz de devamlıdır: Rab ile canlı ilişkimiz, Kutsal Ruh’un var olması ve eylem göstermesi için bir garantidir. İsa kendini dirilmiş olarak gösterdiğinde, Ruh’unu havarilerin üzerine “üfledi”. İsa’yı, dinlemek ve çağrısını anlamak için huzurunda bulunduğumuzda, O, üzerimize Ruh’u üfler. Çağrı herkes için değişiktir, çünkü, aziz Pavlus’un bugün dediği gibi, herkesin aldığı veya alacağı ruhsal armağanlar değişiktir. Ruhsal armağanlar, Ruhun her vaftizlide doğurduğu ve büyüttüğü armağanlardır. Bunlar, Kutsal Ruh tarafından her vaftizli içinde koyular, Kilisenin inşa edilmesi için bağışlanırlar. Havari, her ruhsal armağanın ve görevin tek Allah’tan kaynaklandığını, ve bunun için de herkesin sevinci için olduklarının altını çizmektedir. Benim aldığım ve kardeşlerimin hizmetine koyduğum armağanlar herkes için sevinç ve kuvvet kaynağıdır. Aynen senin aldığın ve Kilisenin hizmetine koyduğun armağanlar benim için sevinç kaynağıdır. Mesih’in bedeninde kıskançlığa yer yoktur, çünkü her şey herkese aittir: elin kabiliyeti gözlere yaramaktadır, gözlerin ve işitmenin kabiliyeti ellere, ayaklara ve bütün bedene yaramaktadır. Beden örneği çok anlamlıdır ve faydalıdır, bunun sayesinde aramızda var olan birliği anlarız ve bunu Kilise için nasıl faydalı kılacağımızı göstermektedir. Gerçekten de Kutsal Ruh, tek tek Mesih İsa’ya iman eden imalıların bir birlik oluşturması, tek bir yürek ve tek bir ruh, olmaları için verildi. Dünyada bu birlik içersinde Allah’ın sevgisi var oluyor. Bu, ilk Pentekost günü olayının bize verdiği mesajdır.

Kutsal Ruh sayesinde Havariler korkularını atlatarak dışarı çıktılar, tüm dünyaya Rabbin ölümünün ve dirilişinin lütfunu müjdelediler. Sanki tüm dünya etraflarına toplanarak onları dinledi ve mesaj herkese uygun geldi. Kutsal Ruh sayesinde İsa, değişik dil ve kültürde olanları birleştirdi. İsa gerçekten de barıştır, ayrılık duvarlarını yıkandır, değişik olanları ve birbirlerini anlamayanları birleştirendir. İsa ölümü ve dirilişi ile dünyaya gerçek barışı verir. Bu, kendisine iman edenlere Kutsal Ruhu gönderebildiğinde gerçekleşmektedir. Bu sebepten Pentekost’un sonuçlarıyla sevinelim ve yüreğimizi İsa’ya açık tutmaya devam edelim. Böylece Ruhu bizleri günahın yarattığı acı ve bölmeler dolu bu toplumda barış ve birlik araçları yapabilsin.

Kutsal Ruh’un gelmesi için yalvarmaya devam edelim:

 

Senin gücün olmayınca,

İyilik kalmaz insanda,

kötülük kaplar ruhunu.