Birinci okuma Hav. Kit. 1,1-11 Mezmur 47 İkinci okuma Efes. 4,1-13 veya 1,17-23 İncil Mk.16,15-20

İsa Paskalya sabahı Mecdelli Meryem'e, "Daha Baba'nın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim babam'ın ve sizin Babanız'ın, benim Allahım'ın ve sizin Allahınız'ın yanına çıkıyorum", demişti! Sonra, şakirtlerinin Dirilişine, tüm yüzyıllar için geçerli olan tanıklık verebilmeleri için, kırk gün süresince onlara gözüküp, dirilmiş olarak, kendisini tanıttı. Kırk gün, tecrübeler ve inançları olgunlaştırmak, iman ve ümidi pekiştirmek için, yeterli bir süredir.

Bugün İsa göğe çıkar! Böylece şakirtlerin duygusal deneyimi biter ve İsa'yla olan birliklerini farklı bir şekilde yaşamaya başlarlar. Bu günden itibaren O'nu artık görmezler, fakat O'nun sözlerini ve öğretişlerini hatırlayarak, O'na itaat etmeye devam ederler. İlk önce dua etmeye toplanırlar: Rab'lerine tanıklık etmek için, on gün sonra, onlara cesaret ve sevinç veren, onları aydınlatan ve birleştiren Kutsal Ruh onlara verilecektir!

Biz Mesih İsa'nın göğe çıkışının ve "Baba yanına çıkmak" deyimin anlamını öğrenmeliyiz. Yeni anlamını keşfetmemiz gerekmez, onu öğrenmemiz yeter, çünkü bize bu olayı anlatan Havariler, onun anlamını zaten keşfettiler.

Aziz Markos tarafından yazılan İncil'de basitçe: "Göğe yükseldi ve Allah'ın sağında oturdu" diye geçiyor.

Allah'ın arkadaşları Enok ve İlyas da, göğe yükselmişlerdir; onlar Allah'a olan imanlarını saf korumuşlardı: İsa onlardan daha önemli: O, Allah'ın sağında oturmaktadır! Sağında oturmak, hükmedenler tarafından, onların yetkisine ve onuruna katılanların yerini belirtmek için, kullanılan bir deyimiydi. İsa, kral ve yargıç olarak, belirlendi ve o yerden, Allah'ın Hükümdarlığında hükmederek, barışını yayabilir. Bu şekilde 110'uncu mezmurun peygamberliği gerçekleşir: "Rab Rabbime: 'Sağımda otur' diyor".

Efeslilere mektubun bugünkü metninde Aziz Pavlus, Kilisenin birliğinin ve onu geliştirmek için, gereken armağanların ve hizmetlerin, İsa'nın göğe çıkması olayından kaynaklandığını söylemektedir. Bu yüzden, alçakgönüllü, yumuşak huylu ve sabırlı olalım diye, davranışlarımızı düzeltmemiz gereklidir, çünkü bu, Allah'ın isteğidir. O zaman başkalarının kusurlarına tahammül edebileceğiz, birbirimizle hoşgörüyle karşılaşabileceğiz; çünkü unutmayalım ki, içimizde de, kardeşlerimize ağır gelen günah kalıntılarının birazı daima kalacaktır! Kilise asla, mükemmel ve günahsız insanlardan oluşan bir cemaat olamayacak, fakat mükemmel bir şekilde birbirlerini sevmeyi bilen insanlardan oluşan bir cemaat olmalıdır!

Biz de, İsa'nın, yükseğe çıktığında, kendisiyle götürdüğü günahın ve kötülüğün "tutsakları " arasındayız (Mezmur 68); böylece İsa bize Allah'ın samimiyetini ve merhametli sevgisiyle dolu bir hayatın güzelliğini tattırır!

Havarilerin Kitabı bugün kutladığımız olay hakkında bize başka haberler verir: bir bulut İsa'yı şakirtlerin şaşırmış gözlerinin önünden götürür. Bulut, Allah'ın mevcudiyetinin işaretidir. Bulut tarafından sarılmış İsa, O'nun Allah'ta olduğunu, Peder'le birlikte Allah olduğunu göstermektedir! Bulut çölde Musa'nın gözlerinden Allah'ın huzurunu gizliyordu, aynı zamanda ona yol gösteriyordu. Bulut, yok etmeden, gizler: İsa, şanını göstererek, bulut üzerinde yine dönebilir! Beyaz giysiler içinde iki adam, Havarilere, gözleri göğe dikilmiş olarak durmamaya davet ederek, bunu ilan ederler. Şu andan itibaren, Havariler, Dirilmiş İsa'nın ışığı tarafından aydınlanmış gözlerle yeryüzüne bakmalıdır; İsa'nın gelişini bekleyen bir yürekle yeryüzündeki insanlarla yaşamalıdırlar; İsa'nın yeni mevcudiyetini gösteren sevgi eylemlerinde İsa'nın sözlerini gerçekleştirebilmek için, onların akılları İsa'nın sözleri ile devamlı 'meşgul' olmalıdır!

Bu günkü liturjik dualar, Rabbimizin şanından ve O'nun Bedeninin üyesi olduğumuzdan dolayı, sevincimizi dile getirmemize yardımcı olurlar. Ayrıca İsa'nın, Peder'in sağında şu anda tattığı mutluluğun bütünlüğünü özlemle arzu etmemize yardım ederler.

Home Page