Birinci okuma Tesniye 4,32-34. 39-40 Mezmur 33  İkinci okuma Romalılar 8,14-17 İncil Matta 28,16-20

Kutsal Ruh, Kilisenin önderlerine bugün kutladığımız Bayramı kurmayı esinledi. Bu Bayramda, Allah'ın bize kendisini tanıtmasını derin düşünelim ve bu özel hediyesini minnetle tadalım! Biz Vaftiz olduğumuz andan itibaren, Peder, Oğul ve Kutsal Ruh'un adına yaşayıp, her gün Haç işaretini ve bütün duaları ederken, Kutsal Üçlü-Birlik'i anımsamaktayız: o zaman neden bir pazar gününü imanımızın bu Sırrına adamak gerek?

Bence, Allah'ımızın hayatını düşünmek için, bize her yıl verilen bu fırsat, çok uygun ve gereklidir. Hıristiyanların bir çoğu o kadar yüzeysel ve dikkatsizler ki, herkese ve her şeye inanırlar. Yeter ki, yeni bir Allah, barış, şifa veya yeni felsefelerden bahsedilsin, kendisini, Hıristiyan imanın emin, sağlam ve ebedi gerçeklerinden bile uzaklaşma pahasına dahi, her şeyi kabul ederler. Aldanacaklarından hiç şüphelenmezler! Peder olmayan, Oğul olmayan, yüreğimizde yaşamayı arzu etmeyen sevgi Ruh'u olmayan, bir Allah bize sunulduğunda, o zaman aldanmak üzereyiz. Üçlü-Birlik'e olan imanımız sarsılmaya başlayınca, o zaman manevi hayatımız ve ailelerimizin birlik temelleri sendeleyip, sosyal hayat yararına çabalar motivasyonsuz olur.

Peder Allah'a inanmak bizi, özgürlük ve girişimle, karşılıksızca sevme yeteneğiyle kılar. Oğul Allah'a inanmak bizi, kardeşlerin ve 'barış sağlayan' herkesin iyi ve kutsal girişimlerini kabul etme isteğiyle, mütevazı ve huzurlu kılar. Kutsal Ruh'a inanmak, kendimize ve Allah'ın eserlerini yerine getirebilme güvenimizi, her zaman ve her yerde sevgiyi ve birliliği götürmek için, cesaretimizi sağlar. Allah'ımızın kim olduğunu bilmek son derece önemlidir, çünkü o zaman bizim kim olduğumuzun, dünyadaki görevimizin, varlığımızın anlamının da bilincinde oluruz.

İsa, bütün dünyaya Havarilerini gönderdiğinde, açıkça ve kararlıkla, "Peder, Oğul ve Kutsal Ruh'un adına" bütün ulusları vaftiz etmelerini buyurdu! İsa'nın, bu sözlerle, ne demek istediğinin derin anlamını tamamen anlayamayız, fakat hiçbir insanın, Peder Oğul ve Kutsal Ruh olan Allah'ın tanrısal sevgisi ve hayatı içerisinde olmazsa, anlamlı ve dolu bir hayatı yasamayıp, tadamadığını anlayabiliriz!

Havariler "Üçlü-Birlik" terimini kullanmadılar: gerek yoktu! Sonra sadece, iman gerçeklerine karşı yanlış düşünceler çıkınca, Üç tanrısal Kişiye olan imanımızı, tek bir kelime ile, ifade etmek gerekti. Havariler tek bir terimi kullanmadan da, büyük bir aydınlıkla, İsa'nın bize tanıttığı, hayatını feda edecek kadar sevdiği, Peder'e olan imanı, Şeria nehrinde Peder'den aldığı, haçta Peder'in ellerine tekrar teslim ettiği Kutsal Ruh'a olan imanı, Allah'ın Oğlu, günahları bağışlaması sayesinde hayat ve kurtuluşu veren Mesih İsa'ya olan imanı iletebiliyorlardı. Bunun bir örneği, bu günkü Romalılara Mektubun metninde vardır.

Kutsal Ruh bizi, Allah'ın oğulları olduğumuzda bilinçli kılar ve bundan dolayı, O'ndan korkmadan, O'nunla samimi bir ilişkide yaşayabilmemizi sağlar. Kutsal Ruh, Allah'a "Abba, Baba" diyerek, hitap etmeyi bağışlar bize! Kutsal Ruh, Oğul'un acılarına ve şanına katılmamıza sağlar. Kutsal Ruh bizi kutsallaştırır, hatta tanrılaştırır, çünkü bizi, Allah'ın sevgi olan hayatına katıp, Allah'la bizi "bir" kılar!

Bunu düşünerek, Musa'nın hayranlık dolu sözlerini benimseyelim! Çünkü Allah'ımız, şefkatle halkıyla ilgilenen, onu koruyan ve insanlara samimiyeti vermek isteyen bir Allah'tır! Allahımız önünde, Musa'dan (daha) çok, hayran olalım ve Musa'nın sonucunu kabul edelim: "Allah'ın Yasa ve emirlerine uyman gerekir". O'na itaat etme, yaşam ve huzur, sevinç ve doluluk kaynağıdır, çünkü emirleri sevgisinden gelip, sevgiyi gerçekleştirip, sevgiyi bağışlamaktadırlar!

Home Page