09/03/2003 - PASKALYA'YA HAZIRLIK DEVRESİ - 1. PAZAR - B
Birinci okuma Tekvin 9,8-15 Mezmur 25
İkinci okuma
1.Petrus 3,18-22 İncil Mk. 1,12-15Kilisenin ilk yüzyıllarından beri, Paskalya'ya Hazırlık Dönemi (Oruç Devresi) Katekümenlerin Vaftiz hazırlığına adanmış olur. Vaftizli olanlar ise, bu dönemde, imanlarını ve Rabbe olan bağlılıklarını yenilemek ve derinleştirmek için gayret ederler ve Paskalya Arifesinde, vaftiz sırasında verilmiş sözlerini tekrarlayacaklardır.
Birinci ve ikinci okuma bizi bu Gizeme yöneltmektedir. Nuh, gemiden çıktıktan sonra, gökkuşağını görüp, Allah'tan, sadece kendisi için değil, gelecek bütün nesiller için geçerli olan bir vaat alıyor. Arınma ve ölüm suları olan tufan sularından, Allah'la bir barış Antlaşması yapmak için hazır olan yeni bir hayat çıkıyor. O sular, "suya yeni batırma"yı, yani Vaftizi simgeliyorlar. Vaftiz edilenler önceki yaşamlarındaki günahlardan ve gereksiz şeylerden arındırılıyorlar, bu dünyanın putlarına olan bağlılıklarını suya gömmüyorlar, insanlar tarafından kurulmuş başka inançların ve dinlerin bağlarından kurtulup, Allah'a korkmadan, tersine oğul olarak, güvenle ve özgürlükle bakmaya başlıyorlar. Tüm bunlar, Mesih İsa sayesinde gerçekleşiyor! Aziz Petrus, ikinci okumada, bunu kuşkusuzca beyan etmektedir. İsa bizi Allah'a kavuşturmak için öldü, bizim, O'nun ismine yakararak, kurtulabilmemiz için dirilip göğe çıktı!
Kilisenin deneyiminin ışığında Kutsal Yazıları okuyan Havari Petrus da bize, tufanın sularının Vaftizin sembolü olduklarını hatırlamaktadır!
Vaftiz, Allah'ın kurtarma arzusunun ve isteğinin, insanın 'evet'i ile karşılaşmasının anıdır. Bir kişi, İsayı, Peder'in gönderdiğini gibi tanıması, Kilise aracılığıyla ve Kilisede yaşanmış aydınlık tecrübe ile gerçekleşiyor. Eğer bu kişi bütün yüreğiyle Allah'ın Oğlu'na bağlanmaya karar verirse, o zaman Kilise onu 'kucağına' kabul ediyor: bu kabullenme, suda 'eski' adamı öldürünce ve sudan Kutsal Ruh'ta yenilenmiş olarak yeniden doğunca gerçekleşiyor!
Bu önemli an için katekümenler nasıl hazırlanıyorlar? Bizler ise, hayatımızın, Allah'ın dünyadaki mevcudiyetinin gerçek bir işareti olması ve Onun, bizi yenilemesine izin vermemiz için, vaftiz sırasında verilmiş sözleri tekrarlamaya nasıl hazırlanıyoruz?
İsaya, halkının arasında iken yürüyüşüne bakalım. O, kendisini çöle götüren Kutsal Ruh'a itaat etti: o yalnızlık, güçsüzlük ve fedakarlık içinde kırk gün geçirdi.
İsa duada, kendini inkar etmekte, Peder'i sevgiyle düşünmekte, uzun bir sürece sebat gösterdi. Zaten bu zaman süresi gelenek tarafından saptanmıştı. Biz de Kutsal Yazıların ve Kilisenin geleneğe itaat ediyoruz: biz de kırk gün süresince, daha gayretli ve uzun bir duaya, orucu da ekliyoruz, ruhumuzun veya vücudumuzun bazı dileklerinden vazgeçiyoruz. Tüm bunlar, bizim 'eski' adamımızın ölümünü somutlaştırıyor, duamızı daha gerçek kılıyor, Vaftiz aracılığıyla aldığımız ruhsal lütfün yenilemesi için, içimizde uygun bir 'yer' hazırlıyorlar.
Çölde İsa, Allah'ın ve insanların Düşmanının, önüne sürdüğü ayartmaları yendi. Aziz Markos bize, Şeytanın hangi şekilde İsa'yı ayartmalara teşvik ettiğini söylemiyor, fakat bunu öteki İncilcilerden ve tecrübemizden de bilmekteyiz. İsa'nın yendiği ayartmalar, Allah'ın hayatını kabul etmemizi engellemek isteyen ayartmalardır. Peder bize, Oğlunun yolu olan haç yolunu öneriyor, biz ise onu reddetmek için tedbirli ve mantıkla ilgili çok nedenler buluyoruz.
Biz dünya ile, çevremizdeki hayat tarzları arasında uzlaşma yapıyoruz, dünyevi putlara ve boşluklara tapınanlardan, farklı olmayan davranışlarımızın haklılığını, göstermeye çalışıyoruz: bunu insanlar tarafından 'diskalifiye' edilmemek için yapıyoruz! Çöl, Allah tarafından 'diskalifiye' olmamak için çalışmamıza yardım edecek!
Paskalya Bayramına bizi yaklaştıran bu kırk günde, sık sık 'çölde' anlar geçirmeye çalışacağız: Rabbimiz Mesih İsa'nın Peder'inin huzurunda kalmak için tek başımıza O'nunla beraber saatler veya günler geçireceğiz. Çünkü ruhumuzu, kalbimizi, arzularımızı ve isteğimizi oluşturan, eğiten, O'dur! Oğlu'nun hayatının Peder'i olduğu gibi, hayatımızın da Peder'i olması gereken, O'dur! Böylece İsa'nın, artık gelmiş Allah'ın Hükümdarlığına girebilmemiz için, bizden dilediği tövbe gerçekleşmiş olacak! Vaftizin suyundan, Allah'ın gerçek oğulları olarak, doğacağız!