01/12/2002  NOEL'E HAZIRLIK DEVRESİ - 1. PAZAR - B YILI

Birinci okuma  İşaya 63,16-17.19; 64,1-7    Mezmur 79 (78)

İkinci okuma   1.Korint. 1,3-9      İncil        Mk. 13,33-37

Geçmişte işlediği günahlarına pişman olanın alçakgönüllülüğü ile ve Allah'ımızın yeni bir ziyaretine olan büyük bir güvenle, yeni bir liturjik yıla başlayalım! Bugünkü okumalar bizi, sürekli bir tövbe yürüyüşüne doğru itiyorlar. Peygamber İşaya kulaklarımıza ve dudaklarımıza şu duayı koyuyor: Peder yürekli bir Allah'tan, geçmişte aldığı birçok lütfü hatırlayan birinin duasıdır! Lütufların kesildiklerinden dolayı acı çeken kişinin, ve bunun nedenini kendi itaatsız ve nankör hayatında bulunan insanın duasıdır! Ümidini yenileyenin duasıdır, çünkü o kadar eli açık ve özen gösteren bir Allah uzun zaman oğullarından yüzünü çeviremez, onları hatırlayıp, onların yanına dönmelidir!

Biz bu duayı kolayca benimseyebiliriz, çünkü biz de acı çekiyoruz, ve maalesef, biz de Allah'ın adını anmadığımızı ve O'na sığınmadığımızı kabul etmeliyiz. O kadar aşağıya düşen bizler, sadece Allah'ın bize verdiği güç ile yeniden kalkabiliriz. Gerçek hayatın başka bir kaynağı olmadığını hatırlamamız için ve O'na güvendiğimizi hatırlatmak için O'nu "Pederimiz" diye çağırıyoruz. Biz O'na bakacağız, o zaman O da bize sevgisinin işaretlerini bir daha göstermeye kendini "mecbur hissedecektir"!

Aziz Pavlus, Korintlilere birinci mektubuna başlarken, Allah'ın bize bağışladığı lütuflardan söz etmektedir. Olanaklı her lütuf "İsa sayesinde" bize verildi! İsa Peder'in iyiliğinin işaretidir, O'nun affının kesinliğidir, üzerimizdeki O'nun bakışının güvenliğidir. O, Allah'ın yanımızdaki mevcudiyetinin garantisidir. İsa içimizde ve aramızda olduğunda hiçbir eksiğimiz yoktur! Lütfunun bütün armağanlarıyla zenginlenmiş oluruz: çünkü elimizde Allah'ın Sözü ve Onun hikmeti olacaktır. Tek beklentimiz, "Rabbimiz Mesih İsa'nın görünmesi"'dir! O'nun görünmesi ile hayatımızın doruk noktasına varacaktır, geçici olanın sonu gelecektir ve sonsuzluğun başlangıcı olacaktır! Dört gözle, 'sabırsızlıkla' O'nu bekleyelim! Hayır, daha doğrusu Onu sabırla bekleyelim! O'nun gelişi için can atalım, fakat beklerken sadakatimizi gösterelim!

Bu günkü İncil'in metninde İsa bizi "uyanık kalmaya"  teşvik eder! O'nun bizi, bu sözle tavsiye ettiği davranış, sürekli O'na doğru yöneltilmiş bir yaşam tarzıdır. "Uyanık" durmak, devamlı O'nun bekleyişinde olduğumuzu ve bu yüzden O'nunla olan karşılaşmamızı göz önünde tutarak yaşadığımızı asla unutmamak demektir. Şimdilik O'nu görmüyoruz, ama O gelecek. O bekletse de, önceden tahmin ettiğimiz saatte gelmese de, O'nu beklemekten usansak da, O kesinlikle gelecektir. O'nu beklerken, bize verilen göreve sabırla sadık olalım. İsa göğe çıktığında, ödevleri ve onları yerine getirmek için yetkileri de verdi. Aldığımız yetkiler, sadece bize verilen ödevler için kullanmamız gerekiyor. İşte bu nedenle"uyanık" olmak, O'nun döneceğini bilerek, sadakatle hizmet etmeye devam etmektir!

Noel'e Hazırlık Devresi bizi Rabbi beklemeye alıştıran bir devredir. Hatta zamanların sonunda O'nun gelişini unutmamamıza ve bundan dolayı görevimize sadakatli olmamıza yardım eden bir zamandır. Bunun için sadakatsizliklerimize pişman olmak için geçtiğimiz yılı düşünelim, imanımızı yenileyelim ve Rabbe sıkıca bağlanarak, O'nun ismini güvenle tekrar söyleyelim. İşaya'nın bu günkü sözleri sadece dua etmemize değil, iman kararlarımızı güçlendirmemize de yardımcı olacaklardır.

Dünyanın sonunda tekrar gelecek olan Rab İsa, seni sabırla bekleyebilmem için ve mütevazılıkla sana hizmet edebilmem için ruhumu Kutsal Ruh'unla doldur! Bana verdiğin görevler insanlar arasına Hükümdarlığının gelişi yararına olacaktır: söz ve hikmet armağanlarını bana bağışla ki, kardeşlerimin ve seni tanımayanların arasında senin şahitliğini yapayım. Sen her övgüye ve şana layıksın, Rabbim İsa! Gelişini geciktirsen bile, ben senin için yaşıyorum!