12/04/2009 - Paskalya Bayramı - B

1.Okuma Hav 10,34. 37-43 Mezmur 117

2.Okuma Kol 3,1-4 (1Kor 5,6-8) İncil Yuh 20,1-9 (Lk 24,13-35)

Petrus pagan Kornelyus’un evinde ettiği ilk tanıklığı bize anlatıyor: O dirilmiş İsa’yı gördü ve Onunla yedi, içti. Havarinin vardığı sonuç gerçekten çok önemli: “O, Allah tarafından dirilerin ve ölülerin Yargıcı olarak atanmış olduğunu halka duyurmamızı ve buna tanıklık etmemizi buyurdu: Bütün peygamberler onunla ilgili tanıklıkta bulunuyorlar. Şöyle ki, ona iman eden herkes onun adıyla günahlarının bağışlanmasına kavuşsun”. Rab İsa bizim için, kurtuluşumuz için dirildi; günahlarımızın artık bizleri Allah’ın önünde suçlu duruma düşürmemesi ve Baba’dan uzaklaştırmamaları için dirildi.

Aziz Pavlus da bizleri İsa’ya iman etmeye çağırmaktadır ve şöyle demektedir: “Gökteki değerlerin ardından gidin. Mesih orada, Allah’ın sağında oturuyor”. Dünyevi şeylerin dışına bakmak güzeldir ve sevinç kaynağıdır, özellikle de göksel şeyleri arzulamak bizleri maddi şeylere bağlayan egoist dürtülerden kurtarmaktadır. İsa’yı gözümüzün önünde tutalım, O yeryüzündeki koşuşturmamızı tamamlayacağımızda, Baba’nın bizleri de beklediği yerdedir. İsa’ya bakalım: acılarının işaretlerini taşısa da, bizlere saf ve ruhani bir sevinç göstermektedir ve bunu bizlerle paylaşmaktadır. Bizler bu dünyada acı çekmeye devam etmekteyiz, Onun öğretilerine uymak ve Onunla arkadaşlık içersinde yaşamak için de zorluklardan geçip acı çekiyoruz, ama bugün haçımızı boşuna taşımadığımızın güvencesi yenilenmektedir.

Haçlarımız Mecdelli Meryem’in acısı gibidir. O, acısına teselli ve çare olamayacağını düşünmekteydi. İnsanların kötülüğünün bizlerin her çeşit iyiliğimizi ve Allah’ın her projesini de yeneceğinden emin idi. Petrus ve diğer şakirt, mezara doğru koşarlarken şüpheye ve hayrete cevap ve çözüm bulamamakla beraber Meryem’in ağlamasını paylaşmıyorlar. Onlar için yeni bir yaşam başlamaktadır, çünkü içlerinde yavaşça iman tomurcuğu yeşermeye başlamaktadır.

Paskalya daima bir başlangıçtır! Ölülerden dirilen İsa, korkuya, acıya, ölüme boyun eğiyor gibi gözüken bu yaşamımızın ötesinde yaşamaktadır. Aynı zamanda O burada, yanımızda, bizimle değişik bir şekilde beraberdir, çürümeye ve bozulmaya artık tabi olmadığından bizlerden de umutsuzluğu ve boşluk hissini kaldırmaktadır. Onun dirilişinin sayesinde umudumuz, sevincimiz ve güvenimiz canlanır, çünkü artık hayatımızın yeni olasılıklarından eminiz: Allah’ın kendisi bunları yüreğinde korumaktadır.

Bugünkü bayram insanların yeryüzünde kutlayabilecekleri ilk, en büyük ve en sevinçli bayramdır. Bu bayram yüreğe bayramla geçmeyen öyle bir sınırsız sevinç koyar ki insanlar, yaşadıkları ortamlara ve ailelerine sevinç kaynağı ve sevgi araçları olmaya devam ederler.

Halleluya ilahisi tüm yıl bizimle birlikte olacak, bizlere Allah tarafından çok sevildiğimizi hatırlatacak ve yaşamımızın Onun gözlerinde ebedi bir değere sahip olduğunu anımsatacaktır. O bunun için ölümü yendi ve bizlere sonsuz sevgisini tanıyan yeni yaşam verdi. Halleluya!