(Hav.Kit.
13,14.43-52 Apok. 7,9-17
Yh. 10,27-30)
İsa
kendisinden bahsederken ister istemez kendi koyunlarından da bahsediyor.
Onlar İsa'yla
gerçek bir sevgi ilişkisinde yaşıyor. Onlar O'nu dinliyor, kendi
Çobanının sesini tanıyıp O'nu izliyorlar. Madem ki Çobanın
onları aldatmadığını biliyorlar O'na tamamen güveniyorlar.
Çoban da
şahsen seven olan gibi, onları tek tek tanıyor. O onlara bu dünyada
bulunamaz, satın alınamaz, dolu sonsuz bir hayatı veriyor.
İsa kendi
öğrencilerini boş umutlara kaptırmıyor. Zorlukları ve
tehlikeleri de onlara hemen bildiriyor. Koyunları çalmak, dağıtmak
isteyen, onları sevmeyen bir düşman var. İsa bu düşmandan
onları korumak için onların O'nu devamlı dinlemelerini ve
izlemelerini; O'na durmadan bakmalarını istiyor. Böylece hiç bir düşman
kendi amacına ulaşamayacak.
İsa'nın
eli güçlüdür. Çünkü Peder'in elidir! Kim Tanrı'dan daha güçlü
olduğunu sanabilir?
"Ben
ve Peder biriz": bu
İsa'nın doğrulaması çok önemlidir, O'nun Tanrısallığını
belirtiyor. Bunu bilerek, ben İsa'nın sürüsüne ait olan koyun,
O'nunla birlikte emniyette olduğumdan barışla İsa'dan gözlerimi
kaldırmadan, zor olsa da yürüyeyim.
Havarilerin
Kitabının bugünkü okuması İsa'nın öğrencilerinin
ve Havarilerinin İsa'yı tanıtmaya başlayınca zulüm gördüklerini
anlatıyor.
Onlar Rab'bin
Sözünü, bütün insanlar için olan Rab'bin sevgisini cesaretle
bildiriyorlar. Bu "müjde", onu kabul edenlar için, hayat, kardeşlik,
kurtuluş ve sevinçtir. Zulüm gelince de kalan bir sevinçtir.
Pavlus ve
Barnabas Pisidyadaki Antakya'dan (Yalvaç) kovalanıyorlar ama Konya'ya
gidip, orada korkmadan İsa'yı yaymaya devam ediyorlar.
İkinci
okumada Yuhanna göklerdeki memleketimizi görüyor. Orada beyaz elbiseler
giyimiş sevinçli ve büyük bir kalabalık var. Onlar büyük
sinavdan, büyük sıkıntıdan geçti. Tanrı'nın Kuzusu
da olan Çobanı, yani İsa'yı, izlediler. Düşman onlara acı
çektirdi ama Çobanın ellerinden onları alamadı. Onlar kaybolmadı.
Acılı sıkıntıdan geçerek İsa'ya doğru kendi
sevgisini gösterdikten sonra Rab'bin evine kabul edildiler. Orada Rab tarafından
teselli edilip, mutlulukla dolduruldular.
İsa ölümden
dirildi!
Hıristiyan
olmaktan dolayı sıkıntıda olduğumuzda, zulüm gördüğümüzde,
acı alay edildiğimizde, bir kenara itildiğimizde İsa'nın
dirilip, Peder'in evinde bütün gözyaşlarımızı silmek için
bizi beklediğini unutmayalım! Alleluya!