11/07/2004 – OLAĞAN DEVRE 15. Pazar Günü - C

İlk Okuma Yasa’nın Tekrarı 30,10-14 Mezmur 18

İkinci Okuma Koloslulara 1,15-20 İncil Luka 10,25-37

Musa İsrail halkına şöyle konuştu: “Rabbin sözlerini dinşeyin ve Kutsal Kitabında yazılan kurallara ve emirlere uyun. Bütün yüreğinizle ve bütün ruhunuzla Allah’ınıza dönün”. Bütün yüreğinizle ve bütün ruhunuzla sözleri imanlıların Allahlarına olan sevgilerini göstermek için hala kullanılmaktadırlar: sevgi, gerçek ise, tamdır ve bütün varlığını kapsar, yoksa sevgi değildir! Biz elbette Allah’ı tam olarak sevemiyoruz: sevgimiz mutlaka farkında bile olmadan içimizde taşıdığımız bir egoizmden etkileniyordur. Ancak tam olarak sevmenin arzusunu çoğaltıp İsa ile birlikteliğimizi artırabiliriz: O’nda her şeyin “tamamı” vardır, hatta Peder’e olan sevgi bile O’nda tamdır! Görünmez Allah’ın görüntüsü olan İsa’da birlik olalım, O Kilisenin başıdır ve dökülen Kanı Allah’a ve insanlara olan tam sevgisinin işaretidir.

İsa ile birlikte olursak Allah’ın emirlerine uymak için kat edeceğimiz yolda daha cesur olacağız, O’nunla birlikte bu emirler ağır gelmeyeceklerdir, tersine bizim için bir övünç kaynağı olacaklardır. Allah’ın emirleri hikmet doludurlar ve uyulduklarında gerçek barışı, insanlar ve yaratılış arasında ise birliği ve ahengi yaratırlar.

İsa’nın komşusunu nasıl seveceğini bilmeyen din bilginine verdiği cevap, ilahi emirlerin güzelliklerini ve faydalarını göstermektedir. İsa’nın anlattığı hikayeyi bir düşünelim.

Oradan uzaklaşan yaşamını vermekten kaçınıyor mu? Belki de bunun için haydutların eline düşmektedir. Onlar insanı tüm projeleriyle birlikte maaf etmektedirler. Adam her şeyden mahrum kalıyor, yaralı ve kurtulma şansı yoktur. Bu adamın kat ettiği aynı yolu mabedin rahibi ve bir Levilili de kat ediyor: bu kişiler önemli kişilerdir, sosyal yaşamda sorumlulukları vardır, ancak onlar yaralı adama yardım etmiyorlar. Bazı insanlar, onlardan yardım beklense de hiç destek olmuyorlar: hepsi fedakarlıktan kaçınıyor, sadece kendini kurtarmaya bakanlar arasındalar dır.

İnsana güvenirsen hayal kırıklığına uğrarsın. Eğer yaralı ve güçsüz duruma düşersen sana kim yardım edecektir? Kudüs’e çıkan yardım edecektir: Peder için yaşayan, ölümü bile göze alan, yardım edecektir. O İsa’dır. Kudüs’e çıkan kendini düşünmemektedir, durup, eğilebilir. Kendisinden bir şeyler verebilir, başkasının ihtiyacını görüp enerjisini sarf edebilir. İsa ona Samiriyeli diyor: çünkü Samiriyeliler kimse tarafından önemsenmez, herkes tarafından yargılanıp istenmez, imansız bile sayılır.

İsa Samiriyelinin merhametini tasvir ediyor, yani Allah’ın Oğlu olarak yaptığı on iki eylemi anlatıyor. Allah’a yaşamını vermene hazır olan kişinin sevgisi tamdır ve gerçektir. İsa Peder’i tüm kalbi, tüm aklı ve tüm gücüyle seviyor: bunun için şeytan tarafından denenen adamı “görecek” durumdadır ve ona yardım eder. O başkalarını da kurtuluş eylemine dahil ediyor ve onlara gereken gücü veriyor. Hancıya acılı adamı emanet ediyor ve ona 2 para veriyor, böylece ona bakmaya devam edecektir ve bu ona bir mükafat da olabilir. Birileri bu 2 paranın … Allah’ın sevgisi ve komşunun sevgisi olduğunu söyleyebilir. İsa ile iş birliği yapanların düşman tarafından yaralanan adama yardım edebilmesini sağlayan budur.

İsa: “Git ve sen de aynısını yap!” diye sözünü tamamlar. O halde şimdi sıra bizde. Düşmanın kandırmaları ve darbeleri ile düşen biri varsa ona yaklaşalım. Ona yardım edelim, onu hana götürelim, ona bizden iyi bakacak kalifiye birine götürelim. Kardeşlerimize denenmelerinde yardım edelim ancak bizim onları kurtarabileceğimiz yanılgısına düşmeyelim. Allah’a tüm sevgimizi verelim, kardeşlerimize de gereken zamanı ayıralım ve onları Kiliseye doğru yöneltelim, çünkü Kilise İsa tarafından hazırlanan ve istenen handır.

Kilisede daima İsa vardır. O yağı ve şarabı ile tüm acıları ve yaraları iyileştirebilir. Onunla birlik içinde olalım, Kiliseye bağlı olalım böylece O’nun gözlerinin nurunu ve ellerinin şefkatini hissedeceğiz ve biz de ellerimizi ve gözlerimizi O’nun için kullanacağız.