02/05/04 - PASKALYA DEVRESİ - 4. PAZAR GÜNÜ - C YILI

Birinci okuma Hav. Kit. 13,14.43-52 Mezmur 100

İkinci okuma Apokalipsis 7,9.14-17 İncil Yuh. 10,27-30

Havariler Kitabi bize ilk misyoner olan Barnabas ve Pavlus'tan bahsetmektedir. Onların bugün Yalvaç civarlarında bulunan Küçük Antakya'daki etkiliklerini anlatıyor. İlk önce Yahudilerle konuşuyorlar: böylece Mesih İsa'nın talimatlarını yerine getiriyorlar. O, İsrail halkına öncelik vermesini tembih etmiştir. Çünkü İsrail halkı ilahi vaatlerine mazhar olmuştur: diğer halkların da toplayacağı merkez ve temeldir ki, Mesih İsa'nın imanını ve sevincini paylaşsınlar. Rabbin ölümünün ve dirilişinin müjdesi bu halkın bütün üyeleri tarafından kolayca kabul edilmedi. Bilakis, onlar arasında ayrılık, itilaf ortaya çıktı. Bu ayrılık Küçük Antakya şehrinde derhal belli oldu. Sonra da Konya'da aynı şey vuku buldu. Barnabas ve Pavlus reddedildiği ve kovalandığı zaman, Rabbin diğer öğretişine itaat etmişler: "Sizleri kabul etmezlerse, o kentten çıkarken ayaklarınızın tozunu silkin!". Ve işte, bunun üzerine putperest milletlere hitap ediyorlar, ve bu geniş sahalarda da Kelamı beyan ediyorlar. Bu sahalardan bazı parçaları, Yaşayan Allah'ın sevgisinin müjdesini duyabilmeyi hala beklemektedirler!

Yuhanna'nın gördüğü "her ulustan, her oymaktan ve her dilden oluşan büyük bir kalabalıktır". Bu kalabalık "büyük sıkıntıdan" geçtikten sonra Kuzu'ya övgüler okumaya hazırdır. Bizzat "Allah onların gözlerinden bütün gözyaşlarını silecektir": bundan dolayı onların sevinci derin ve kalıcıdır. Bu kalabalık büyük bir sürü gibidir ve onun çobanı tahtta duran Kuzudur. Bu çoban ve kuzu sözcükleri bizi bugünkü İncil parçasını okumaya götürüyor. Bizzat İsa bu benzetmelere başvurmaktadır. onlarla kendi sevgisini beyan ediyor ve bizim sevgimizi büyütüyor. Kendini "iyi çoban", veya "hakiki çoban" diye vasıflandırdıktan sonra, kendi kuzularının yaptıklarından bahseder. 23üncü mezmur beyan ettiği gibi, iyi Çoban Rabbin kendisidir. İsa, Allah'ın, bize hayat veren sulara götüren sevgisidir. "Koyunlarım sesimi işitirler": bu ayrıntı sayesinde onların O'na ait olduklarını biliyor. Bu sürü sadece musevilerden ibaret değildir: O'nu dinleyen ve Peder'in isteğini yerine getiren herkes O'nun sürüsüne aittir. Ben onlara ebedi hayatı veriyorum": itaatin ödülü hayatın bolluğudur, insanın içindeki sevinç ve derin barıştır. Ebedi hayatını tadan kişi mesuttur, memnundur, başka bir şey ne arar ne de arzu eder; ebedi hayatı paylaşan kişi herkesle iyi geçiniyor, çünkü onların kurtuluşunu arzu ediyor, herkesin, varsa düşmanların bile, "İyi Çoban"ı tanımasını ister!

Bu gerçeği nasıl açıklayabiliriz, izah edebiliriz? Bunu yapmak imkansız: bu gerçek açıklanamaz, tecrübe edilir. Neden Mesih İsa'yı takip eden kişi yaşam tarzını değiştiriyor? Mesih İsa'yı izleyen kişi yaşamın doluluğuna erişti, Peder'in ellerinde bulunduğunu biliyor, artık hiçbir şeyden korkmuyor, çünkü "asla mahvolmayacak". Artık Peder'in sevgisinde yaşıyor ve O'nun sevgisi, hiç kimseye zarar vermeyen, Oğlu'un bütün koyunlarının, bütün oğullarının mutluluğunu ve kurtuluşunu dileyen bir sevgidir.

Pavlus ve Barnabas da kendilerini kabul etmeyenlere ve zülüm edenlere karşı koymuyorlar, çünkü biliyorlar ki, Mesih İsa bu hakaretlere tahammül etmiştir: akrabaları, Nasır şehrin halkı, Samiriyeliler, ileri gelenler, baş kahinler, romalı askerler, herkes O'nu reddetmiştir. Pavlus ve Barnabas çarmıh üzerinde ölen bir Kişinin havarileridir. O'nun ölümünü beyan ederler: bundan dolayı sadece onun akıbetini kabul etmektense onunla övünüyorlar. Bu işi büyük Havari gibi, yüzyıllar boyunca binlerce ve binlerce Hıristiyan da, "beyaz elbiselere bürünmüş" olarak, dünyaya Rabbin sevgisinden gelen saadeti ilan ederler. Bugün biz de onları örnek alarak Rabbe yaklaşmayı arzu ediyoruz: o zaman O'nun sesini daha somut bir şekilde işitebileceğiz, O'nun sözlerini yüreğimizde saklayıp, yaşayabileceğiz, daha kararlı ve bilinçli bir şekilde O'na ait olup, O'nu takip edeceğiz. Onların örneği bizim için bir kuvvet ve saadet kaynağıdır ki, kendi haçımızı sevinç ve cesaret ile taşıyabilelim, ve birçoklara hayatımızın kaynağını tanıtabilelim ve onlarla bu saadeti paylaşabilelim.

Mesih İsa etrafında bir tek sürü oluyoruz, kendimizi büyük fakat tek aile hissediyoruz, birbirlerini seven ve birbirlerine yardımcı olan hakiki kardeşlerin birliğinden sevinç duymaktayız. Bugün İyi Çobanımızı yücelterek, Kilisede çobanın simgesinin daima canlı kalması için, O'nun temsilcilerinin daima varolmaları için dua edelim. Onlar, İyi Çoban adında, bize hayat ekmeği verir, bizi tehlikelerden korur, birliğimizi sağlarlar, meramıza giden yolu kaybetmeyelim diye, bize rehberlik ederler.