30/05/2004 - PENTEKOST BAYRAMI - C YILI
Birinci okuma Hav. Kit.
2,1-11 Mezmur 104 (103)
İkinci okuma 1Kor. 12,3-6. 12-13 (veya Rom.
8,8-17)
İncil Yh. 20,19-23 (yada Yh. 14,15-16.23-26)
Bugün İsa'nın Havarilerine ve
öğrencilerine verdiği sözler gerçekleşmektedir. Kutsal Ruh,
'Paraklitos', Gerçeğin Ruhu, gökten inip, İsa'yı
tanıyanların ve O'nu sevenlerin yaşamına giriyor. Onlar,
Rabbin onlara buyurduğu gibi, Kutsal Ruh'u beklediler. Tesellici, koruyucu,
ruhsal öğretmenimiz, destekleyici ve hatırlatıcı olarak,
O'nu beklediler. İsa'nın kullandığı terim
'Paraklitos', bu ve de bundan çok fazla demektir.
Kutsal Ruh, Allah'ın Ruh'udur, bu
yüzden bir insanın yaşamına girince, onu tamamen
değiştiriyor. Havariler de böyle değiştirdiler. Cesaretli,
hikmetli, kararlı, birlik yeteneğiyle, başkalarının
ihtiyaçlarına dikkatli, sevinçli, güçlü, alçakgönüllü oldular. Öncelikle
İsa'nın ölümünün ve dirilişinin sevinçli tanıkları
oldular ve bu ilana hayatlarını adamakta yetenekli oldular. Onlar
ölmüş ve dirilmiş İsa'ya olan imandan gerçek yaşam,
barış, birlik, sadakat, sevgi geldiğini tecrübe ettikleri için,
insanlara olan gerçek sevginin, insanlara Allah'ın Mesih İsa'da bize
bağışladığı sevgiyi müjdelemek olduğunu
anladılar.
Bugün Kutsal Ruh'u üzerimize
çağırıyoruz: Allah da bize O'nu vermeyi çok arzulamaktadır!
Peder O'nu bize gönderiyor çünkü bizzat İsa bunu dilemektedir. Bunun için,
İsa'nın bizde daima kalmasını istediği bu
armağanı alabilmek için yüreğimizi açalım. Bu
armağanın mevcudiyeti bizi, kardeş gibi, birleştirir ve
Allah'ın evlatları olduğumuzun bilincini doğurur. Bu kutsal
armağanı kabul ederek, Kutsal Kilise, Allah'ın konutu, O'nun
kutsal mabedi oluyoruz.
Bu armağanın değerini
anlamak için, materyalizmden, hedonizmden ve bencillikten çıkıp,
yaşama yeni gözlerle bakmamız gerekiyor;
yaşadığımız ortamın düşünme tarzından
çıkmamız gerekiyor. Bu ortam, Havarilerin bulundukları
kapalı odaya çok benziyor: gelecek, sağlık ve maddi hayat ile
ilgili olan telaşlar, ölümün hayaletleri, korkular ve yalnızlık
ile dolu kapalı bir oda gibidir. Bugün yüreğimizden, "Gel, gel
Kutsal Ruh!" diye seslenen bir yakarma yükselsin!
Bizler için, kardeşlerimiz için,
Kilise için, Hıristiyanların birliği için, bütün dünya için,
O'nu dileyelim.
Gel Kutsal Ruh: Hıristiyanları,
İsa'nın kararlı tanıkları, kıl!
Gel: Hıristiyan karı kocalara
sadakat ve dünyaya yeni çocukları getirmenin neşesi
bağışla.
Gel: gençleri sadelik, hakikat ve
cömertlikle doldur; onlara gelecek aile hayatlarını iffette ve
ciddiyetle kurmak için güç ver. Onlara Peder'in projelerini tanıt;
Allah'ın öğütlerini ve çağrılarını izlemekle,
yaşamanın güzelliğini tattırmalarını, sağla.
Gel: kibirliler sussunlar diye,
çocuklarının ağzına senin sözlerini koy.
Gel: zenginlerin yüreklerini,
başkalarına ve kendilerine eziyet eden açgözlülükten arıt.
Gel Kutsal Ruh: Rabbin isteğini
yaşamaya hazır olanlara O'nun sözlerini hatırlat.
İmanı bırakma tehlikesinde bulunanlara ve, senin sözlerine itaat
etmenin yerine dünyanın düşüncesini izlemeye teşvik edilenlere
güç ver.
Gel: dünyanın yaşlılara
gösterdiği ilgisizlik yüzünden, onların umutsuzluğa
düşmemeleri için, akıllarını aydınlat.
Gel bana: tövbe etmemi sağla,
İsa'ya beni yönelt, O'ndan ayıran değersiz şeylerden ve
yüzeysellikten dikkatimi uzaklaştır.
Kutsal Ruh, Aziz Pavlus'un, Romalılara
Mektupta yazdığı gibi, içimizde dua ediyor: yüreğimizden
Peder'e sesini ve gerçek duayı yükseltiyor. Bu şekilde bizi, gerçek
insanlar ve gerçek oğullar kılıyor; oğullar olarak Peder
tarafından sevilmiş olduğumuzun bilincini ve O'nu Peder diye
çağırabildiğimizin sevincini bize sağlar.
Pentekost'un devamlı
olmasını, Kutsal Ruh'un ateşinin dünyayı alevlendirmeye
devam etmesini, bütün dillerin, Mesih İsa'da belirmiş Allah'ın
sevgisini ilan etmeye devam etmelerini bugün candan arzulayalım! Bu arzu,
yüreğimizden sürekli yükselen bir dua olacaktır.
Bugün Peder'e şükredelim, çünkü O'nun
bize bağışladığı Kutsal Ruh, bizi
kutsallaştırıyor, bizde kutsal sevinci yerleştiriyor;
şimdiden bize, gökteki bütün Azizlerle beraber tadacağımız
ebedi mutluluk ve birliği tattırıyor!