2008

1/3  CUMARTESİ 

Hoşea 6,1-6; Mez 50; Lk 18,9-14 [III]

Allah’ı tanımak için acele edelim Hoşea 6,3

Peygamberin daveti biz Hıristiyanlar için de geçerlidir. Aslında, birçok iyi eylemde hamiyetli olmamıza rağmen, “Allah’ı tanıyabilmek için” her zaman “gereken” zamanı ayırmıyoruz! O’nu tanımak sadece varlığını bilmek değil, aynı zaman da O’nun sevgisini de tecrübe etmektir. Bu sevgi, af, merhamet, ve kendimizi sunmaktır, aynı zamanda da O’nu tanımak, O’nun ne yapmakta olduğunu ve ne yaptığını bilmektir, niyetlerinin neler olduğunu anlamaktır...

 

2/3  PAZAR  4° P.H.D.  A Yılı  [IV]

1Sam 16,1.4.6-7.10-13; Mez 22; Ef 5,8-14; Yh 9,1-41

Ben dünyada olduğum sürece dünyanın ışığı Ben’im Yh 9,5

Sen, Mesih İsa, halen dünyanın ışığısın ve kıyamet gününe kadar da öyle olacaksın.

Senin Ruh’un, senin sözün, Kilise’ne emanet ettiğin kutsal gizemler küçük sürünü aydınlatacak ve onlara güvenle rehberlik edeceklerdir. Senin tarafından aydınlanmış olan bu sürü, dünya için hayat ışığı olacaktır.

 

3/3  PAZARTESİ

Aziz Cleonicus, Eutropius ve Basilius, †308 – Amasya

Yşa 65,17-21; Mez 29; Yh 4,43-54 [IV]

Sizler, belirtiler ve harikalar görmedikçe iman etmeyeceksiniz Yh 4,48

Rabbe olan imanımız bazen o kadar zayıftır ki, yeni işaretler ve onaylar görmediğimiz zaman, O’na güvenemeyiz. Kutsal Ruh, bize, bugünkü İncil’deki yüzbaşı gibi, İsa’nın sözüne inanma lütfünü versin. İsa’nın bize geçmişte çok kez vermiş olduğu sevgi işaretlerinin hatırası bize yardımcı olacaktır.

 

4/3  SALI 

Aziz Fotius ve 19 arkadaşı, † III–IV yy – İzmit

Hez 47,1-9.12; Mez 45; Yh 5,1-3.5-16 [IV]

İyileşmek istiyor musun?  Yh 5,6

Hasta “Hiç kimsem yok ki…” diye cevap verdi İsa’ ya ve İsa ona sevgiyle baktı. Bu sevgi, onun yalnızlığının, eksikliklerinin ve fakirliğinin yerini aldı. Sen herkesi, en fakir ve en yalnız olan insanı dahi, sever ve ararsın; teşekkürler, Mesih İsa! Sen her bekleyişe harika bir şekilde cevap veriyorsun!

 

5/3  ÇARŞAMBA 

Aziz Phocas, †320 – Antakya

Yşa 49,8-15; Mez 144; Yh 5,17-30 [IV]

Rab, halkını teselli ediyor Yşa 49,13

Paskalya’ya hazırlık devresi, bir tövbe devresidir. Allah’ın isteklerinden uzaklaştığımızı anlama ve kendi günahlarımızı fark etme devresidir. Aynı zamanda da bu devre boyunca, pişmanlık gözyaşlarını silen, Baba’nın iyiliğini, merhametini, ve şefkatini tatma olanağını buluruz. 

 

6/3  PERŞEMBE 

Aziz Evagrius, †378 – Istanbul’un Episkoposu

Çıkış 32,7-14; Mez 105; Yh 5,31-47 [IV]

Benim Yahya’nınkinden daha büyük bir tanıklığım var Yh 5,36

Bugün, İsa’ya olan imanımızı yenilemek ve O’na katılmak istiyoruz. O’nun Baba adına gerçekleştirdiği ve İncil’de anlatılan işaretleri unutmak istemiyoruz. Hem de hayatımızda da O’nun gerçekleştirdiği işaretleri unutmuyoruz. İsa ruhumuza bizi sevenin O olduğunu gösteriyor ve bizi Baba’nın kollarına yaşam tamlığıyla götürüyor.

 

7/3  CUMA 

Azize Perpetua ve Azize Felicita, şehitler, †202/203

Bilgelik 2,1.12-22; Mez 33; Yh 7,1-2.10.25-30 [IV]

Yahudiler Onu öldürmeyi amaçlıyorlardı  Yh 7,1

Mesih İsa, “saatin” geldiğinde hak etmediğin bir ölümü kabul edecektin. Sebepsiz yere senden nefret eden insanların elinde uysal ve sessiz bir koyun gibiydin. En büyük acı anında bile, Baba’nın bize olan sevgisini ve bizi kurtarma isteğini düşünüyordun. Baba senin aracılığınla ve aranızdaki sevgi birliğinizin aracılığıyla bunu yapmak istiyordu.

 

8/3  CUMARTESİ  

 Aziz Teofilaktus, †845 – İzmit

Yer 11,18-20; Mez 7; Yh 7,40-53 [IV]

Mesih Celile’den mi gelecek?  Yh 7,41

Mesih, Allah tarafından gelmeliydi ve kendini insan yaparak, hatta Celile’den geçerek, Allah’tan geldi. Allah’ı, gizemlerini ve niyetlerini “sadece” kendi aklımla incelersem, onları hiçbir zaman tam ve doğru anlamıyla tanıyamayacağım: akla inancın alçakgönüllülüğünü de eklemem gerekir.

 

9/3  PAZAR  5° P.H.D.  A Yılı  [I]

Hez 37,12-14; Mez 129; Rom 8,8-11; Yh 11,1-45

Senin dünyaya gelecek olan Allah’ın oğlu Mesih olduğuna iman ettim  Yh 11,27

Paskalya’ya yakın bu devrede, Mesih İsa’ya doğru olan iman yürüyüşümüzde en güzel ve en derin anları yaşıyoruz. Lazar’ın kız kardeşi Marta ile birlikte, bugün ve gelecek hafta, deneyimimizin somutluğu ile İsa’ya şöyle diyeceğiz: “Ben Senin Allah’ın oğlu Mesih olduğuna inanıyorum”... Bunun için bugünkü acılarımı kabul ediyor ve sana sunuyorum; bunun için fiziksel ve ahlaki zayıflığımı huzurlu bir şekilde kabul ediyorum; bunun için senin bana öğretmiş olduğun, “Baba”nın adını tekrar etme cesaretini buluyorum

 

10/3  PAZARTESİ 

Dan 13,1-9.15-17.19-30.33-62; Mez 22; Yh 8,1-11 [I]

Aranızda kim günahsızsa, kadına ilk taşı o atsın  Yh 8,7

Mesih İsa, senin merhamet ve kurtuluş getiren bilgeliğin nasıl da sade ve derin! Din bilginleri ve Ferisilerin günahkar kadını sana getirdikleri gibi, seni kandırmak için sorgulayanlar da bilgeliğini tanıyıp kabul edebilirler. Benim günahımın karşısında bile çözümsüz kalmıyorsun, Mesih İsa: sana güvenle geliyorum!

 

11/3  SALI 

Aziz  Pionius ve arkadaşları, †250 – İzmir

Say 21,4-9; Mez 101; Yh 8,21-30 [I]

Ben gidiyorum ve beni arayacaksınız  Yh 8,21

Mesih’le konuşan Yahudiler, Onu ne tanımışlar ne de İsrail halkı tarafından beklenen Mesih, Kurtarıcı olarak kabul etmişlerdi: böylece Baba’nın onlara sunmuş olduğu gerçek hayatı elde etme ve yaşama fırsatını kaybetmiş oldular.

İsa bize her gün geliyor: O’nu tanımaya ve kabul etmeye alışmak istiyoruz; böylece göklerin yaşamını daha dünyevi yaşamda tadarak, O’nunla birlikte olabileceğiz.

12/3  ÇARŞAMBA 

Aziz Petrus, †303 – İzmit

Dan 3,14-20.46-50.91-92.95; Dan 3,52-56; Yh 8,31-42 [I]

Günah işleyen herkes günahın kölesidir  Yh 8,34

Kimse bu kölelikten muaf değildir. İsa’yı bize tam da bu kölelikten kurtulmamız ve gerçek anlamda özgür olmamız için bağışladığı için Baba’ya şükürler olsun! Artık bencilliğe göre değil, onun sevgisine göre özgürce yaşayabiliriz: gerçek özgürlük budur.

 

13/3  PERŞEMBE 

Aziz Macedonius ve Modesta, †304 – İzmit

Yar 17,3-9; Mez 104; Yh 8,51-59 [I]

Bir kimse sözüme uyarsa, ölümü asla tatmayacaktır  Yh 8,52

İsa’nın öğretilerine itaat ettiğimizde, gökten, Baba’dan gelen sevgi ve coşku ile dolu gerçek hayatı yaşarız; yeni bir hayat doğurabilen ve ölümün engel olamadığı bir hayat, gerçek olandır. O halde tüm dikkatimi, İsa’ya vereceğim: O’nu kabul etmek ve sözlerini yaşamak istiyorum. İşte bu, benim bugünkü ve hayatımın diğer günlerindeki işim olacaktır.

 

14/3  CUMA 

Aziz Eutichius ve arkadaşları, †741 – Harran

Yer 20,10-13; Mez 17; Yh 10,31-42 [I]

Davamı senin eline bırakıyorum!  Yer 20,12

Birkaç aydır yükü benim için çok ağır olan bir durumdan dolayı acı çekiyordum. Bu zor durumun sürekli devam edeceği gibi göründüğü bir gün, Yeremya’nın şu sözlerini okurken, boyun eğerek ama aynı anda da bir rahatlıkla İsa’ya o durumu emanet ettim ve şöyle dedim: “İsa, sen her şeyi biliyorsun. Bu sorunu sana emanet ediyorum. Yaşadığım her şeyi ellerinden kabul ediyorum.” Sonuç olarak, kısa zaman içerisinde o yük veren durum tamamen çözülmüş oldu!

 

15/3  CUMARTESİ  Aziz Yusuf, Bakire Meryem Ana'nın eşi  

2Sam 7,4-5a.12-14a.16; Mez 88; Rom. 4,13.16-18.22; Mt. 1,16.18-21.24a

Adını İsa koyacaksın Mt 1,21

Yusuf, Meryem için tam bir eşi ve İsa için baba oldu. Gerçek bir baba gibi, Allah’ın arzusu doğrultusunda oğluna, Allah’ın oğluna isim koydu. Yusuf, İsa için “göklerdeki Baba’nın gölgesi” olma sorumluluğunu somut bir biçimde taşıdı: böyle büyük bir sorumluluğu ancak böylesine mütevazi biri kabul edebilirdi!

 

16/3  PAZAR  MESİH İSA’NIN KÜDÜS’E GİRİŞ BAYRAMI  A Yılı

Mt 21,1-11 (giriş)

Yşa 50,4-7; Mez 21; Fil 2,6-11; Mt 26,14‑27,66

Uyanık durup dua edin ki, ayartılmayasınız Mt 26, 41

Devamlılıkla dua etmek ve İsa’dan ona sadık kalmayı dilemek, onu takip etmemiz için gereken gücü bize verir. O’nu ilk önce sevinçle Kudüs’te, sonra kararlılıkla ve sevgiyle Golgota tepesine kadar takip ederiz. Orada, O’nunla birlikte, yaşamımızı sonuna kadar Baba’nın ellerine teslim etmeyi bileceğiz. Daha sonra dirilişini de tecrübe edeceğiz.

 

17/3  KUTSAL PAZARTESİ

Yşa 42,1-7; Mez 26; Yh 12,1-11 [II]

Kadını rahat bırak, bunu benim gömüleceğim gün için saklamıştı Yh 12,7

Lazar’ın kız kardeşi Meryem gibi, bu Kutsal Hafta’da biz de İsa’nın ayaklarına güzel kokulu, değerli yağlar sürmek istiyoruz. Bunu, Kilise’nin bizlere sunmuş olduğu törenlere katılarak yapacağız; hem Rab ile baş başa sessizlikte kalarak, hem de kardeşlerle birlikte O’nu tapmak, dinlemek ve övmek için zaman ve çaba sarf edeceğiz. O buna layıktır, çünkü sadece O, kendini bizi kurtarmak için sunmuştur!

 

18/3  KUTSAL SALI

Yşa 49,1-6; Mez 70; Yh 13,21-33.36-38 [II]

Seni uluslar için ışık yapacağım  Yşa 49,6

Bizim gibi insan olmuş Mesih İsa, sen de, Baba’ya sürekli iman eylemleri bağışladın, ve bunu özellikle ıstırabının kutsal günlerinde yaptın: sana ait olanlar tarafından terkedilmiş, ölüme teslim edilmiş, küçümsenmiş halde iken kalbinde hissettiğin şey, Baba’nın senin karanlığından insanlar için aydınlık yaratacağı oldu ve de sen bundan emindin.

 

19/3  KUTSAL ÇARŞAMBA

Yşa 50,4-9; Mez 68; Mt 26,14-25 [II]

Rab Yahve bana yardım ettiği için utanç duymam  Yşa 50,7

Baba ve Kutsal Ruh, Mesih İsa’nın acı dolu ıstırap anında O’nun yanındaydılar. Böylece yeryüzündeki görevinin en zor anını sevgi içinde kalarak, gerçek Oğul olarak yaşadı. O’nun Zeytinlik Bahçesindeki duasını hatırlayalım: “Baba’m”! Bu dua İsa’nın tüm hayatı boyunca daima yüreğinde idi.

Biz de Rabbe sıkıca tutunarak, gökteki vatanımıza ulaşıncaya kadar ihtiyacımız olan O’nu sonuna kadar takip etme gücüne sahip olacağız.

 

20/3  KUTSAL PERŞEMBE

Çıkış 12,1-8.11-14; Mez 115; 1Kor 11,23-26;
Yh 13,1-15 “Son Yemek Anısına” Ayini

Onları sonuna kadar sevdi  Yh 13,1

Aramıza gelmiş olan Allah’ın Oğlu Mesih İsa, bize basit ve alçakgönüllü; hizmet, sevgi ve birlik dolu bir hayatın örneğini sundun. Gerçekten de öğrencilerinle baba - çocuk ilişkisi içinde ya da iyi bir kardeş ilişkisi içinde yaşadın. Baba’nın sana vermiş olduğu görev buydu ve sen bunu sonuna kadar başardın. Bu başarı bazen çok zor oldu, hatta hayatını bile vermek zorunda kaldın. Öğretmenim ve Efendim İsa, teşekkürler!

 

21/3  KUTSAL CUMA

Yşa 52,13‑53,12; Mez 30; İbr 4,14-16; 5,7-9;
Yh 18,1 ‑ 19,42

Acılarımızı o yüklendi Yşa 53,4

Bugün, Mesih İsa, Hacının gizemini dikkatlice inceliyoruz. Bizim alçakgönüllü sevgimizi, sessiz ve fakir ama gerçek minnettarlığımızı kabul et; bizi yakınında tut. Sen, sadece sen, bizim kurtuluş bedelimizi ödedin: ödemesi gereken bizdik, ama bunu sen üstlendin. Sen bizi sevensin; sana tapıyoruz, Rab İsa!

 

22/3  KUTSAL CUMARTESİ

Doğru insan Rab’de sevinç bulacak Mez 63

Kutsal Cumartesi gününün sessizliği zengin anlamlarla doludur; mezmur bunlardan bir tanesini özellikle düşündürtüyor bize: İsa’nın, Eski Anlaşma’nın dürüst kişileriyle, Babalarıyla karşılaşması. İçinde yaşadığımız bu yeni zamanda, O bizim bütün “ölüm” anlarımızı ziyaret edebilir ve “dirilişe” çevirebilir.

Saklı ve sonsuz, gerçek hayatım, Rab İsa, sana tapıyorum!

23/3  PAZAR PASKALYA BAYRAMI  A Yılı

Elç 10,34.37-43; Mez 117; Kol 3,1-4 (veya 1Kor 5,6-8); Yh 20,1-9 (veya Mt 28, 1-10)

Ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti  Yh 20,1

Bazen benim başıma da geliyor: İsa’ya, kalbimdeki karamsarlıkla ve hiçbir şey umut etmeden gidiyorum, herkesin yapmış olduğu gibi, her şeyi baştaki gibi bulmayı kabullenmiş bir şekilde. Ama Mecdelli Meryem’i şaşırttığı gibi Allah bizi de şaşırtabilir. Allah Oğlunu ölüler arasından diriltti! O bize de yeni bir hayat verebilir! Alleluya, alleluya! 

 

24/3  PAZARTESİ

Elç 2,14.22-32; Mez 15; Mt 28,8-15 [I]

İsa ansızın karşılarına çıktı “Selam size” dedi Mt 28,9

Dirilmiş İsa ile karşılaşan kadınların, boş mezardan uzaklaşırkenki neşesi bize bazı zamanlarımızı hatırlatıyor: daima İsa’ya bakarak geçirdiğimiz denenme ve karanlık dönemimizden sonra yine, her şeye rağmen, sevgi ve şefkatle dolu İsa’nın varlığını daha derin bir şekilde tecrübe ettiğimiz zamanlar. Alleluya!

 

25/3  SALI

Elç 2,36-41; Mez 32; Yh 20,11-18 [I]

Kadın, niçin ağlıyorsun? Kimi arıyorsun? Yh 20,15

İşte bu sözlerle Rab İsa bütün gözyaşlarımızı silmek istiyor: biz, bizi seven İsa’yı arıyoruz; şimdi O dirildi, daima Baba’nın yanında yaşıyor; gözyaşlarımız kalbimizin derinliklerinde yatan barış ve sevincin huzurunu kaçırmıyor. Alleluya!

 

26/3  ÇARŞAMBA

Aziz Petrus, †390 - Sivas

Elç 3,1-10; Mez 104; Lk 24,13-35 [I]

Bizimle kal, çünkü akşam bastırıyor  Lk 24,29

Rab İsa, bizim seninle yaşayabilmemiz ve senin harika varlığından zevk almamız için öldün ve dirildin.
Rab İsa, teşekkür ederim, çünkü karanlığımda seni yanıma çağırdığımda geldin ve benimle kaldın: karanlığımda aydınlık, yorgunluğumda dinlenme ve endişelerimde barış oldun. Dirilmiş Efendim, sana haykırıyorum: alleluya!

 

27/3  PERŞEMBE

Elç 3,11-26; Mez 8; Lk 24,35-48 [I]

Ellerime, ayaklarıma bakın; işte Ben’im!  Lk 24,39

Evet, dirilmiş İsa, haçta acı çekerken gördüğümüz, bizim için yaşamını sonuna kadar feda eden, ellerine, ayaklarına ve böğrüne bizim için çivi çaktıran ve son damlasına  kadar Baba’nın sevgisini vermek için uğraşandır. Bunun için sevincimiz büyük ve tamdır: bizi bu kadar sevmiş olan İsa hala yanımızda canlı ve dirilmiş olarak yaşıyor! Alleluya!

 

28/3  CUMA

Aziz Castor ve Doroteas, şehit - Tarsus

Elç 4,1-12; Mez 117; Yh 21,1-14 [I]

Çocuklar, yiyecek birşeyiniz yok mu? Yh 21,5

Şafak vaktiydi; öğrenciler geceyi balık tutmaya çalışarak, boşuna yorularak geçirmişlerdi. “Çocuklar, yiyecek bir şeyleriniz yok mu?” Bunlar göl kıyısında beliren, dirilmiş İsa’nın sözleriydi. İsa, onlara doğru yöneldi: onları ziyaret eden adamı görüntüsünden tanımıyorlar, ama kısa bir müddet sonra Rabbin varlığından emin oluyorlar: sadece O onları böyle sevmeyi biliyor, sadece O onları teselli edebiliyor ve canlı kılabiliyor!

Sana tapıyorum, İsa; benim için de teksin! Canlı olduğuna ve bizi gerçekten sevdiğine ben de eminim! Alleluya!

 

29/3  CUMARTESİ

Elç 4,13-21; Mez 117; Mk 16,9-15 [I]

İmansızlıklarından ötürü onları azarladı  Mk 16,14

Tabii ki, İsa’nın dirilişi, öğrencileri için inanılması güç olan “aşırı” güzel bir haberdi. Fakat Rab tarafından geliyordu, o zaman gerçek olmama ihtimali yoktu!

Rab İsa, bana verdiğin sevginin her sevinç, umut, zafer ilanında sana “Alleluya” diye haykırmaya hazır olmak istiyorum.

 

30/3  PAZAR   2° P.D.  “İlahi Merhamet Pazar günü” A Yılı

Elç 2,42-47; Mez 117; 1Petrus 1,3-9; Yh 20,19-31 [II]

İsa geldi ve onların ortasında durdu  Yh 20,19

Biz Hıristiyanlar, küçüklüğümüzden beri kardeşlik birliğini aramayı ve sevmeyi öğrendik: en azından haftada bir, Pazar günü büyük bir aile gibi toplanıyoruz. Birileri diğerlerini görmekten memnun diye toplanmıyoruz. Toplanmamızın nedeni buluştuğumuz yerin Rab tarafından ziyaret edilmesi ve bizimle kalmasıdır. İsa’nın adında birlik olmakla ve karşılıklı sevgimizle O’nun şahitleri olmak için O’nda güç buluruz.

 

31/3  PAZARTESİ  Müjde Bayramı  

Yşa 7,10-14; Mez 39; İbr 10,4-10; Lk 1,26-38

İşte, senin isteğini yapmak üzere geldim  İbr 10,7

İsa ve Meryem’in görevlerinin başında iken söyledikleri bu söz Ana ve Oğul arasındaki samimi ve gerçek benzerliği ortaya çıkartıyor: özellikle bugün, Müjde Bayramı’nda, bundan haz alıyoruz. Bu benzerliği taşıyan birçok kardeşe sevinçle bakıyorum; hepsi için Efendi’ye teşekkür ediyorum, özellikle de iki yıldır rahip okuluna giden arkadaşım için teşekkür ediyorum: o, Baba’nın isteğini seviyor ve O’na itaat ediyor, onda da “Baba’nın Oğlu” büyüyor.