2011
1/10 CUMARTESİ
Azize
Lisieux'lü Tereza, bakire ve Kilise doktoru,
†1897
Baruk
4,5-12.27-29; Mez 68; Lk 10,17-24 [II]
Rab İsa, biz
seni görüyoruz, seni seven ve kurtarıcı olarak gören yüreğimizle
görüyoruz. Biz senin mucizelerini görüyoruz, bunların, senin
Tanrı’nın Oğlu olduğunun işaretleri
olduklarını biliyoruz, senin haçını görüyoruz ve onun da,
mükemmel ve ilahi bir sevginin işareti olduğunu tanıyoruz. Sana
şükrediyoruz ve sana tapıyoruz: seninle yaşam
tamlığına ulaşıyoruz ve her korkuyu yeniyoruz.
2/10 PAZAR
27° O.D. A
Yılı [III]
Yşa 5,1-7;
Mez 79; Fil 4,6-9; Mt 21,33-43
İsa,
peygamberlerin mesellerini kendi
zamanının durumuna uyarlamaktadır. Bağ Tanrı’nın
halkıdır, bağcılar ise onu korumakla görevli
olanlardır, yani din bilginler ve halkın başkanları. Onlar
Tanrı’nın gönderdiği Mesih’i kabul etmiyorlar ve bu sebepten
görevleri başkalarına, Baba’nın, dünyayı sevmek için
gönderdiği Mesih’i kabul eden şakirtlere verilecektir.
3/10 PAZARTESİ
Yunus 1,1–2,1.11;
ezgi: Yunus 2,2-4.7; Lk 10,25-37 [III]
Bu soru önemli ve
İsa onu ciddiye alarak cevap veriyor. Her şeyden önce uygun bir
zeminin olması gerekiyor ve bu, on emre uymaktır. İsa’ya bu
soruyu soran, küçük yaştan beri bu emirleri ciddiye almış, bu
sebepten Rab ona mutlak adımı teklif ediyor: her şeyini sat ve
ardımdan gel. Çünkü yaşam, hatta ebedi yaşam kaynağı
İsa’nın kendisidir.
4/10 SALI
Assisi'li
Aziz Fransua, †1226
Gal 6,14-16; Mez
15; Mt 11,25-30 [Ö]
Vereceğim
yük de hafiftir Mt 11,30
Bugün verilen bu
sözler Aziz Fransua’yı tanımamız ve onu örnek almamız için
verildi. O tüm bunları yaşadı, üzerine İsa’nın
boyunduruğunu aldı, sözünü yaymak için O’nunla işbirliği
yaptı ve özellikle fakir bir yaşam sürerek Baba Tanrı’ya olan
güvenini gösterdi. Ona, Rabbe benzeme imtiyazı verildi, o kadar ki,
bedeninde çivilerin yaralarını taşıdı.
5/10 ÇARŞAMBA
Azize Charitina, †304 - Amasya
Yunus 4,1-11; Mez
85; Lk 11,1-4 [III]
İsa
şakirtlerden bu soruyu sormalarını bekliyordu. Onlar
sormasaydı belki de onlara dua etmeyi öğretmeyecekti. Dua etmeyi
öğrenmek istemeyen ve Rab’den yardım istemeyen, dua etmeyi hiç
öğrenmeyecektir. Birçok kişi dua etmeyi bildiğini sanır,
çünkü yalvarıyorlar, çok şeyleri istiyorlar, ancak bu tür dua bizleri
değiştiren, bizleri Tanrı’ya benzer kılan dua
değildir!
6/10 PERŞEMBE
Mal 3,13-4,2; Mez
1; Lk 11,5-13 [III]
İsa, Baba’ya
güven duyulmasını tavsiye ediyor, çünkü O, evlatlarını
dinleyen ve onları kandırmayan bir babadır. Ancak Baba’ya olan
güven, O’na benzeme, yani O’nun gibi merhametli olma ve sevme arzusuyla
dolu olmalıdır.
7/10 CUMA
Tesbih Bayramı
Elç 1,12-14;
ezgi: Lk 1,46-55; Lk 1,26-38 [III]
Çok Kutsal Meryem
Ana, her gün birçok evladının sana Cebrail’in ve Elizabet’in seni
selamladığı gibi seslendiklerini duyuyorsun: “Selam Sana”
duasının bu ilk bölümü Tesbih duasında elli kere
tekrarlanmaktadır. Kolaylığı için birçok Hıristiyan
tarafından sevilmiş bu dua tarzı Annesinin gözüyle İsa’ya
bakmaya, yüreğiyle O’nu sevmeye yardım etmektedir. Böylece Meryem
Kilisenin duasını desteklemeye devam etmektedir.
8/10 CUMARTESİ
Azize Pelagia, †302 - Antakya
Yoel 4,12-21; Mez
96; Lk 11,27-28 [III]
Rabbin günü ceza
günü veya ödül ve kurtuluş günüdür. Tanrı’nın emirlerini dikkate
almayanlar için acı günü, Baba’yı seven ve itaat edenler için ise,
sevinç ve barış zamanıdır!
9/10 PAZAR
28° O.D. A
Yılı [IV]
Yşa 25,6-10;
Mez 22; Fil 4,12-14.19-20; Mt 22,1-14
Bu söz bizleri
dünyada misyoner olmaya çağırır. Baba’nın sevgisini
tanıyan biz Hıristiyanların yaşamı,
Tanrı’nın sevgisi hakkında hiç bir bilgisi olmayanlarınki
ile mukayese edildiğinde devamlı bir bayram yaşamıdır.
Bu kişilere
Baba’nın onlara olan sevgisini tanıtmak, İsa hakkında
konuşmak ve Kutsal Ruh’un birliğini tattırmak onları bir
düğüne davet etmek gibidir. Yaşamını başka bir dinde
geçirdikten sonra sonunda İsa’yı tanımış olan birinin
konuşmasını duydun mu hiç?
10/10 PAZARTESİ
Azize Eulampia ve kardeşi Eulampius, †305 -
İzmit
Rom 1,1-7; Mez
97; Lk 11,29-32 [IV]
İsa, sen
gerçekten en üstünsün, sadece Süleyman’dan değil, yeryüzünde
yaşamış olan en büyüklerden de üstünsün. Senin önünde herkes
susmalı, herkes öğrenmeli. Tüm filozoflar, Buda, Konfüçyüs ve
diğer herkes... senden öğrenmelidir, son yüzyıllarda hükmedenler
ve insanlığı karanlığa itenler dâhil. Seni
tanıdığım için çok şanslıyım, İsa!
11/10 SALI
Mutlu
XXIII. Yuhanna
Rom 1,16-25; Mez
18; Lk 11,37-41 [IV]
Tanrı’nın
bilgeliğinden uzak olanlar, egoizm ve kibir üzerine kurulu fikirlerini
bize yutturmak istiyorlar. Kandırılmamak için Tanrı’ya ve
kardeş sevgisine kuvvetle bağlanmalıyız. En kolay ve
güvenli yol İsa’ya ve Kilisesine bağlı kalmaktır, çünkü İsa’nın
kendisi Baba’ya götüren yol ve hakikattir.
12/10 ÇARŞAMBA
Rom 2,1-11; Mez
61; Lk 11,42-46 [IV]
Bir kişiyi
yargılıyorsam, kendimi Tanrı’nın yerine koymuş
oluyorum. Günahkârı sevmekten vazgeçmeyerek yüreğini tek gören,
Tanrı’dır. Yargılıyorsam, kendimi Göksel Baba’mdan uzak
olmaya mahkûm ediyorum. Elbette iyiyi kötüden ayırmayı bilmeliyim,
Tanrı’ya itaatsizliği itaatten ayırmalıyım, ama
itaatsizlik edenlerin ve günah işleyenlerin kurtuluşunu da
arzulamalıyım.
13/10 PERŞEMBE
Antakyalı aziz Theophilus, †180
Rom 3,21-30; Mez
129; Lk 11,47-54 [IV]
Musevi veya pagan
olsun herkes için tek bir Tanrı vardır. Günümüzde de aynı
şeyi söyleyebiliriz, Hıristiyanlar ve diğerleri için tek bir
Tanrı vardır. Bu Tek Tanrı İsa’nın,
yaşamıyla, ölümüyle ve dirilişiyle bize
tanıttığı Tanrı’dır. Bu yüzden O’nun, Baba
olduğuna eminiz. Başka bir Tanrı yoktur. Affetmeyi bilmeyen,
şiddeti ve eşitsizliği öğreten bir Tanrı... Tanrı
olamaz!
14/10 CUMA
Rom 4,1-8; Mez
31; Lk 12,1-7 [IV]
Kim bu
şanslı adam? Aziz Pavlus, bunun iman eden adam olduğunu
öğretiyor. İsa’nın Baba’dan geldiğine inanan ve bu sebepten
O’nunla birlik olan adam, Tanrı’ya yakındır. Artık onda
günah etkili değildir, çünkü günah Tanrı’dan uzak olmaktır, O’na
sırtını çevirmektir. İsa’yı kabul edince kendimizi
Baba’nın yüreğinde buluruz!
15/10 CUMARTESİ
Azize
Avila'lı Tereza, bakire ve Kilise doktoru, †1582
Rom 4,13.16-18;
Mez 104; Lk 12,8-12 [IV]
İsa’yı
reddetmek Kutsal Ruh’a karşı işlenmiş bir günahtır,
Kutsal Ruh’a küfretmektir. İsa’yı reddeden, kendi gücüyle kurtulmak
isteyerek can simidini reddeden gibidir. Ama insanın gücü yetmez: insan,
İsa olmadan, kaybolur, şeytanla işbirliği yapan kibrin ve
egoizminin etkisi altında kalır. İsa’yı kabul etmeyen,
Tanrı’dan uzaktır, kendi günahında kalır ve kurtulamaz, çünkü tek kurtarıcı
İsa’dır.
16/10 PAZAR
29° O.D. A Yılı [I]
Yşa
45,1.4-6; Mez 95; 1Sel 1,1-5; Mt 22,15-21
Tanrı bu
sözlerle O’nu tanımayan putperest kral Koreş’e sesleniyor. Yeryüzünün
büyükleri de tek Rab tarafından yargılanacaklar. Biz hükmedenlere
vergimizi vereceğiz, ancak onların da, tek Rab’be hesap vermesi
gerekeceğini biliyoruz. Biz Tanrı’ya yüreğimizi ve tüm
yaşamımızı vereceğiz. Otoritelere de itaat
edeceğiz, fakat Rab’bimize itaatsizlik etmeden!
17/10 PAZARTESİ
Antakyalı
Aziz İgnatius episkopos, şehit, †107 - Roma
Rom 4,20-25;
ezgi: Lk 1,68-75; Lk 12,13-21 [I]
İsa bu
sözleri; tüm ümidini hak ettiği mirasa bağlayan birine söyledi. Bu
kişinin kardeşi mirası paylaşmak istemediğinden
dolayı, bu kişi İsa’dan ona avukatlık yapmasını
istiyordu: İsa’nın kendisi için en iyi avukat
olacağını düşünüyordu. Ancak Rab kimsenin hayal
kırıklığına uğramasını istemiyor, bunun
için insanın yaşamının, malının çokluğundan
ibaret olmadığını hatırlatıyor. Herkes bu cümleyi
miras paylaşılırken hatırlamalı!
18/10 SALI
Aziz Luka, İncil yazarı
2Tim 4,10-17; Mez
144; Lk 10,1-9 [Ö]
İsa
şakirtlerinin bunu ilan etmelerini istiyor. Onların
Tanrı’nın Egemenliğinin yakın, hatta avuçlarının
içinde olduğunu bildirmelerini istiyor. Onu
artık beklemek gerekmiyor, içeri girmek için sadece adım atmak
lazım. Gerçekten de krallığın kralı İsa’dır.
O kendini zorla kabul ettirmek istemeyen bir kraldır, bizleri mutlu
kılmak için severek ardından gidilmesini ve O’na itaat edilmesini
kabul eden bir kraldır. Bugün Aziz Luka’nın bayram günüdür ve bunu
kutlarken onun, Tanrı’nın Krallığında memur veya rakip
değil, evlat ve kardeş olduğumuzu müjdelediğini ve
kralı tanımamıza yardım ettiğini
hatırlayalım.
19/10 ÇARŞAMBA
Rom 6,12-18; Mez
123; Lk 12,39-48 [I]
İsa,
Petrus’un bir sorusuna cevap vermektedir. Kim büyük armağanlar
aldıysa ondan hesap istenecektir. Biz Tanrı’nın Oğlunu
tanıma armağanını aldık, O’nun Egemenliğindeyiz
ve Baba’nın sevgisini tadıyoruz: bu hazineleri sakladık mı
yoksa başkalarınla da paylaştık mı diye bize hesap
sorulacaktır.
20/10 PERŞEMBE
Aziz Andreas Calybite, †767 - İstanbul
Rom 6,19-23; Mez
1; Lk 12,49-53 [I]
Günümüzde ebedi
yaşamdan konuşmak... bilim kurgu konuşmak gibidir! Ama
Tanrı yalan söylemez. Onunla karşılaşınca yepyeni
kabiliyetler, sevinçler ve daha önce yaşanmamış derin tecrübeler
kazanırız. Tanrı bizi kendininkine benzer bir yaşamla
zenginleştirir, sevgi dolu bir yaşam, her şeye yeni bir anlam
kazandıran bir yaşam, ölümün ve zamanın sona ermesinin zoraki
sınırlarını aşan bir yaşam verir.
21/10 CUMA
Rom 7,18-25; Mez
118; Lk 12,54-59 [I]
Doğru olanı
neden kendiliğinizden ayırt etmiyorsunuz? Lk 12,57
İsa,
kendisine soru soranlara Yasa uzmanlarının doğruyu
ayırdetme yeteneklerine güvenmemelerini söylüyor: onlar İsa’ya
inanmak istemiyorlar. Çok okumuş olanların Tanrı’nın
planlarını diğerlerinden çok bildikleri söylenemez: hatta
sık sık çok kültür ve çok bilgi Rabbe inanmaya “skandal”, yani engel
olur, çünkü kibir yaratır. Bizler ise İsa’nın iyiliğini ve
gerçekliğini tecrübe ettiğimizi anımsamalıyız. Daha
önce İsa seni affetti mi? O zaman başkalarının yapmasını
beklemeden O’na iman edebilirsin!
22/10 CUMARTESİ
Aziz Abercius, †167 - Pamukkale
Rom 8,1-11; Mez
23; Lk 13,1-9 [I]
En büyük felaket
bir kazada veya gençken ölmek değildir. En büyük felaket İsa’yı
reddetmektir, çünkü insanı günahından kurtaran bir tek O’dur. Bize
sevgisinin ve bilgeliğinin verilmesi için, bizi Baba’ya
yaklaştıran yine bir tek O’dur.
23/10 PAZAR
30° O.D. A
Yılı [II]
Çıkış
22,20-26; Mez 17; 1Sel 1,5-10; Mt 22,34-40
Bizleri
Tanrı’ya hoş kılmak için tüm Kutsal Yazıların temelini
oluşturan iki emir sevgi emirleridir: kendini tamamıyla Tanrı’ya
vermek ve Tanrı’nın bizi sevdiği gibi herkesi sevmek! Ama bunu
yalnız başımıza yapmayı denemeyelim bile. Ancak tüm
Kilisenin birliği içinde, kardeşlerimizle birlikte deneyeceğiz.
24/10 PAZARTESİ
Aziz Proclus, †446 - İstanbul
Rom 8,12-17; Mez
67; Lk 13,10-17 [II]
Kim Rab
tarafından iyileştirildiyse O’nun hakkında iyi konuşur.
Kilise, Rab’bi yüceltmemize, O’nu başkalarına tanıtmamıza
ve misyoner olmamıza yardımcı olmaktadır. Kaç kere Rab’bin
iyiliğini gördük ve kimseye söylemedik! Bu ayıptır ve büyük bir
günahtır! O zaman ayakta kalmamıza yardım eden Tanrı’ya
minnettar olarak Kilisenin dualarına ve girişimlerine
katılalım!
25/10 SALI
Rom 8,18-25; Mez
125; Lk 13,18-21 [II]
Kurtuluşumuz
vaftiz günümüzde başladı ve zamanların sonunda
tamamlanacaktır. O “ebedi günde” Tanrı’ya olan imanlarını
kanlarıyla tanıklık eden tüm kurtulanlarla birlikte tüm
insanları seven Tanrı’yı öveceğimiz.
26/10 ÇARŞAMBA
Azize Lucianus ve arkadaşları, †250 -
İzmit
Rom 8,26-30; Mez
12; Lk 13,22-30 [II]
İsa sert
sözler de kullanıyor. O tahmin edebileceğimizden çok merhametlidir,
ancak sert sözler de söyleyebilir. O’nun merhameti şudur; “İyilik
yapmak yeterlidir”, sözü ile aldatılmamızı istemiyor. Bizi
kurtaran, yaptığımız «iyilik» değil,
İsa’dır! Tanrı’ın armağanı İsa’dır:
O’nu kabul etmezsek, Baba’nın yüreğinin dışında
kalırız. İsa bizleri Kilisesinin canlı taşları
olarak istemektedir.
27/10 PERŞEMBE
Rom 8,31-39; Mez
108; Lk 13,31-35 [II]
İsa, Herodes
tarafından şüpheli gözlerle bakıldığını
bilmektedir, ama özellikle de Babası’nın ona sevgiyle
baktığının farkındadır. O’nun yaşamı
Baba’nın ellerindedir, bu sebepten Baba izin vermezse insanlar O’na
karşı hiç bir şey yapamazlar. Kutsal Yazılar, üçüncü
günden, ölümden sonraki üçüncü günden... yaşam günü diye bahsetmektedir.
Bu sebepten İsa büyüklerin karanlık planlarından da
korkmamaktadır.
28/10 CUMA
Aziz Simon ve
Yahuda, Havariler
Ef 2,19-22; Mez
18; Lk 6,12-16 [Ö]
Tanrı’nın
halkına temel olmaları için on iki havariyi seçme zamanı geldi.
İsa bu önemli görevi Baba ile tam bir birlik içersinde
gerçekleştirmek istiyor, bunun için dua ediyor. İsa nasıl dua
etmiştir? Diğer dualarını düşünerek tahmin
yürütebiliriz: kendini Baba’nın arzusuna sundu. Bize de aynı
şekilde dua etmeyi öğretti: Göklerdeki
Pederimiz, göklerde olduğu gibi, yeryüzünde de... evimde de senin isteğin olsun!”
29/10 CUMARTESİ
Aziz Abraham, †366 - Urfa
Rom
11,1-2.11-12.25-29; Mez 93; Lk 14,1.7-11 [II]
Genelde
insanların evlerinde ilk yerler zenginlere ve güçlülere, fakirlere eziyet
edenlere, aittir. Sen oraya oturma, alçakgönüllülükle hizmet edenlerin yerine
otur. İsa, Baba’nın ona verdiği yerdedir. Bu yer
yaşamını sunanın yeridir: en önemli yer orasıdır,
bizim de arayacağımız yer orasıdır.
30/10 PAZAR 31° O.D. A Yılı [III]
Mal 1,14‑2,2.8-10;
Mez 130; 1Sel 2,7-9.13; Mt 23,1-12
Kilisedeki çobanlar
bizleri tek çoban İsa’nın ardından etmeye yardım ederler.
Kilisedeki gerçek önderler İsa’yı örnek almamızı
öğretirler, gerçek rahipler İsa’nın verdiği gerçek
yaşamı verirler. Öğretmen, çoban, önder, İsa’dır. Biz
hepimiz O’na uysallıkla itaat etmekteyiz ve O’na kim daha çok kişiyi
yönlendirecek diye yarıştayız. Azizleri örnek olarak
alalım: onların bayramlarına şeytanlara yer veren ateist
bayramlarını tercih etmeyelim, oyun için de olsa...
31/10 PAZARTESİ
Rom 11,29-36; Mez
68; Lk 14,12-14 [III]
Aziz Pavlus için
kendi halkı olan Yahudilerin kaderi çok önemlidir. Onlar, Baba’nın,
kurtulmaları için gönderdiği ve onları tüm halkların
kurtuluşu için aracı kılacak olan Mesih’i reddettiler. Ancak
Aziz Pavlus onlar için halen ümitli: Tanrı’nın onlara verdiği
armağanlar geri alınmayacaktır. O halde bir gün onlar da
İsa’yı kabul edeceklerdir. Bazıların bunu geçmişte ve
günümüzde de gerçekleştirdiğini biliyoruz.