Kendi yüreğimizde Tanrı’dan af dilemek yeterl değil mi? Neden af dilemek için rahiplere gidiyorsunuz?

Her gün yüreğimizde Tanrı’dan günahlarımız için af dilemeliyiz, ancak, psikolojik olarak, Tanrı’nın bizi affettiğini kulaklarımızla duymaya ihtiyacımız var. Günahları, kendi bedenimizle (düşünceler, sözler, eylemler, tembellikler) işlemekteyiz, bunun içindir ki Tanrı’nın bizi affettiğinin somut işaretini almaya ihtiyacımız var. Tanrı bizi bu ihtiyaçla yarattı ve İsa bunu dikkate aldı. O kendisi, kendi sesi ile, bazı günahkarlara affı bağışladı. Bu sebepten Yahudiler O’nu küfürle suçladılar ve öldürmeye karar verdiler. Ama günahkar olmamıza rağmen bizleri seven İsa, göğe çıkmadan önce, havarilerine Tanrı adına affetme görevini verdi. Rahipler Havarilerin halefleri olan Episkoposlar tarafından bu hizmetle görevlendirilmekte ve bu görevi sevgi ile yapmaktadırlar, öyle ki günahkar olan insanlar Tanrı’nın merhametini tanıyabilsinler ve yüreklerinde barış ve sevinç ile yaşayabilsinler. Her rahip de, sırası gelince, kendisi gibi olan diğer bir rahip aracılığıyla, kendi günahları için Tanrı’nın affını dilemektedir.

Perché per chiedere perdono andate dai sacerdoti?

Tutti i giorni dobbiamo chiedere perdono a Dio nel nostro cuore dei peccati, ma la nostra psiche richiede di sentire con gli orecchi la parola del perdono di Dio. I peccati li facciamo con il nostro corpo (pensiero, parole, azioni, pigrizie) e perciò abbmo bisogno di ricevere il segno concreto che Dio ci perdona. Dio ci ha creati con questa esigenza e Gesù ne ha tenuto conto. Egli stesso, con la sua voce, ha donato il perdono ad alcuni peccatori. Per questo i Giudei lo hanno accusato di bestemmia e hanno deciso di ucciderlo. Ma egli, che ci vuol bene anche se siamo peccatori, prima di salire al cielo ha dato ai suoi apostoli il compito di perdonare i peccati a nome di Dio. I sacerdoti sono incaricati dai successori degli apostoli, i vescovi, e lo fanno con amore, perché gli uomini peccatori possano conoscere la misericordia di Dio e vivere con la pace e la gioia nel cuore. Anche i sacerdoti, poi, a loro volta chiedono il perdono di Dio attraverso un altro sacerdote come loro.