“DaVinci Şifresi”

hakkında

ĞDünya sizden nefret ederse, sizden önce benden nefret etmiş olduğunu bilin… Bana zulmettilerse, size de zulmedecekler… Çünkü beni göndereni tanımıyorlar ” (Yuh. 15,18-21).

Biz Hıristiyanlar bizi hor gören, yaralayanlar veya zulmedenler karşısında, şaşırmıyoruz: Çünkü İsa bize bunu önceden söyledi. Biz bu gücendirmelere sevgiyle cevap vermek istiyoruz, çünkü O da, O’nu haça gerenleri affetti.

Ancak, Kilise iftira yapıldığında veya insanlara yanlış bilgiler aktarıldığında ve insanların vicdanları zarar görebildiğinde işe karışıp doğruyu söylemeliyiz. Şimdi aynen böyle bir durum karşısındayız.

 

“Da Vinci Şifresi’nin” yazarı yazdıklarının belgelediğini söylemektedir. Onun bahsettiği belgeler, Paris Milli Kütüphanesinde bulunmaktalarmış. Ancak buraya 1967 yılında konulmuşlar! Onları yazanlar onları oraya yerleştirmişler ve bunu bildirmişler: bu belgeler ne eski ne de gerçektir! O halde romanın ve filmin Kilise ve Opus Dei hakkında söylediği her şey uydurmadır! İsa, Mecdelli Meryem ve “onların soyu” hakkındaki haberler kötü niyetle uydurulmuştur.

 

 

Kitapta çok önem taşıyan “Sion Tarikatı” da tamamen uydurmadır. 1099 da Buglione’li Goffredo bir tarikat değil, keşişler için “Sion Dağının Hanım Efendisi” adında bir manastır kurdu ve bu XIV. Yüzyılda yok oldu. Ancak 7 Mayıs 1956 yılında Pierre Plantard Annemasse’de “Sion Tarikatı”nı kurdu (‘Sion’, Annemasse kasabasına yakın olan bir tepenin adıdır)! Bu yüzden bu tarikata, ne Leonardo Da Vinci, ne de kitabın bahsettiği diğer kişiler üye olmuş olamazlar!

O halde kitabın ve filmin “tarihi” diye verdiği haberler uydurmadır ve yanlış haberlerdir.

Hıristiyanların canlarını sıkan ve bilgisiz kişilere zarar verecek en kötü bilgi, Kral Kostantin’in (280-337), 325 te İznik Konsilinde Mesih İsa’nın ilahi olduğunu uydurması ve hangi kitapların Allah tarafından ilhamlandığını, İncil sayılacaklarını belirledikleri, yanlış haberidir.

İsa’nın ilahi kişiliği, 100 yılından önce yazılmış Yuhanna İncil’inde açıkça bildirilmektedir! Birkaç on yıl sonra da Kilise hangi belgelerin ilhamlandığı hakkında fikir sahibiydi bile: 190 yılından beri var olan Murator Kanunu bunu ispatlamaktadır!

Hıristiyanlar için Havarilerin öğretisini ve Peder’in tüm insanları sevdiğini bildiren İyi Müjdeyi, doğru olarak aktaran kitapları tanımak zor değildi. Bu sevgiyi İsa, yaşamını bizim için feda ederek, ölüp, dirilerek göstermiştir!

Diğer tüm kitaplar, adları ne kadar çekici olsa da (Tomas İncili, Yakup, Yahuda İncili, v.s…gibi Apokrif İnciller) Havariler veya onların öğrencileri tarafından yazılmamışlardır. Özellikle de “İyi Haber”i (yani İncil’i) müjdelememektedirler. Aralarından bazıları gnostik doktrinler aktarırlar. İsa’nın adını kullanarak insanın kurtuluşunun sadece özel şeyleri bilenlere ve gizli grupların üyelerine has olduğunu söylemektedirler. Ayrıca kurtuluş için günahtan kurtuluşu da ima etmemektedirler: Bu kurtuluşa ihtiyaç duymamaktadırlar! Onlara göre kurtuluş başkalarından daha iyi ve farklı olmaktadır.

Düşünün, ben oturup bir kitap yazsam ve adını “Filipus İncil’i” koysam, siz onu okur, benim ne yazdığıma bakarsınız. Ama onu Allah tarafından ilhamlanmış bir kitapla karıştıramazsınız. Onu ilhamlanmış bir İncil gibi okuyanlar, aldatılmış olurlar ve kafaları karışabilir, çünkü bu kitabı okuyarak Kutsal Ruh’u alamazlar.

Eğer Yahuda, Tomas, veya Yakup İncillerini okumak istiyorsan, ikinci yüzyılın sonunda ve üçüncü yüzyılda dağılan yanlış fikirleri öğrenmek için, onları oku, ancak Kilisenin bunlar üzerine yaşamını kurmadığını bil. Onları okurken, mesajlarının Hıristiyan imanına yabancı olduğunu bil ve kafanda karışıklıklar yaratabileceklerini veya kalbine zehir koyabileceklerini, bil!

Kilisenin ve tüm Hıristiyanların imanının temeli sadece Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri üzerine kuruludur. Bu dört İncilin öğretisine sadık kalarak yazılan bazı eğitici kitaplar da bizler için önemlidir, çünkü iman yolunda bize yardım edebilirler. Örneğin Kilisenin Babalarının, yazıları. Diğer kitaplar, eski de olsa, İncil adını da taşısa, XV. Yüzyılda yazılan Barnabas İncili gibi, imanımız için hiçbir değerleri yoktur.

 

Allah tarafından açıklanan, İsa hakkındaki gerçekleri çarpıtan veya Kiliseye iftira atan birçok kitap ve film vardır. Biz Hıristiyanlar bunu biliyoruz, bunun için imanı daha güçlü olan kişilerden okuyacağımız kitaplar veya bakacağımız filimler hakkında bilgi almalıyız. Zehirli mantarları, iyi mantarlardan ayırabilmek için de bilgili insanlardan yardım diliyoruz!

Bir son fikir daha: eğer Mesih İsa’yı ve Kiliseyi kötüleyen, bu yanlış yayınları satın alarak destekliyorsam, kendimi iyi bir Hıristiyan olarak düşünebilir miyim? Ben Allah’ın birçok kişiyi aydınlatmasını ve gerçek yolunu bulabilmeleri, O’nunla ve bizimle birlik içinde olmaları için dua edeceğim.

 

(Bazı bilgiler Massimo Introvigne, tarafından yazılmıştır ve şu internet adresinde bulunabilir: www.cesnur.org/2003/mi_davinci.htm e www.cesnur.org/2005/mi_02_03.htm )

 

Ingilizce:  http://www.life4seekers.co.uk/the-da-vinci-code/the-da-vinci-code.html

Da Vinci

" Se il mondo vi odia, sappiate che prima di voi ha odiato me. … Se hanno perseguitato me, perseguiteranno anche voi…, perché non conoscono colui che mi ha mandato " (cf Gv 15,18-21).

Noi cristiani non ci meravigliamo che ci sia chi deride e offende la nostra fede o ci perseguita: Gesù ci ha già preavvisati. A queste offese cerchiamo di reagire con l'amore, proprio come ha fatto lui, che ha perdonato i suoi crocifissori.
Tuttavia, quando la Chiesa è calunniata o vengono diffuse notizie menzognere che danneggiano il suo servizio per la salvezza degli uomini e allontanano questi dal Signore, siamo in dovere di intervenire, non per difenderci, ma per dire la verità! È il caso attuale.

***
L'autore del romanzo e del film " Il Codice da Vinci " afferma che i fatti narrati sono storicamente documentati. I documenti cui si riferisce, che si sarebbero trovati presso la Biblioteca Nazionale di Parigi, vi sono stati depositati nel 1967! Lo hanno ammesso quelli che li hanno compilati: non sono dunque documenti nè antichi nè autentici! Tutto ciò che nel romanzo e nel film vien detto in base a tali documenti contro la Chiesa e l'Opus Dei è invenzione! Le notizie riguardanti Gesù, S. Maria Maddalena e la "loro" discendenza è fantasia blasfema progettata in malafede!

Anche il "Priorato di Sion", che ha tanta importanza nella trama del romanzo, è pura invenzione. Nel 1099 Goffredo di Buglione fondò, non un Priorato, ma una normale Abbazia di monaci di "Nostra Signora del monte Sion", che si estinse nel secolo XIV; un "Priorato di Sion" è stato fondato invece soltanto il 7 maggio 1956 ad Annemasse dal personaggio chiave del film, Pierre Plantard, (e "Sion" è una collina nei pressi della cittadina francese)! Quindi nè Leonardo da Vinci nè gli altri personaggi cui fa riferimento il racconto possono esserne stati membri! Le notizie che li riguardano, fatte passare come "storiche" nel libro e nel film, sono invenzioni di fantasia.


Ciò che può maggiormente danneggiare e sconvolgere gli animi di cristiani disinformati e impreparati o di altre persone, è l'affermazione che è stato l'imperatore Costantino (280-337), al Concilio di Nicea nel 325, a inventare la divinità di Gesù Cristo e a definire quali libri (Vangeli) sono ispirati da Dio!
La divinità di Gesù invece è affermata molto chiaramente da tutto il Nuovo Testamento: vedi ad es. l'affermazione di S.Paolo in Filippesi 2,6 ("pur essendo di natura divina") o del Vangelo secondo Giovanni ("Il Verbo era presso Dio e il Verbo era Dio" 1,1; ecc.), scritto prima dell'anno 100! Pochi decenni più tardi la Chiesa aveva già definito la lista dei testi ispirati: lo testimonia il Canone Muratoriano, esistente nel 190 d.C.!
Per i cristiani non era difficile riconoscere i libri che riportavano fedelmente l'insegnamento degli Apostoli e che annunciavano la "Buona Notizia" dell'amore del Padre per tutti gli uomini, amore che ci è fatto conoscere e ci è donato da Gesù con la sua vita, morte e risurrezione!
Tutti gli altri libri, anche quelli dal titolo attraente (Vangelo di Tomaso, di Giacomo, di Giuda ecc…- da noi chiamati vangeli "apocrifi"), sono più tardivi, e non sono stati scritti da Apostoli nè da loro discepoli, ma soprattutto non annunciano la "Buona Notizia" (cioè "il Vangelo"!). Alcuni di essi diffondono dottrine gnostiche: pur adoperando il nome di Gesù affermano che la salvezza dell'uomo è destinata solo ad alcuni che sanno cose particolari, segreti di gruppi ristretti. Per salvezza poi queste persone non intendono la salvezza dal peccato: sono sicuri di non averne bisogno! Ritengono che la salvezza sia essere migliori e diversi dagli altri.

***
Immagina che io scriva un libro e gli dia il titolo, ad es., "Vangelo di Filippo". Potresti leggerlo per vedere che cosa ho scritto io, ma senza confonderlo con i libri ispirati da Dio. Coloro che lo leggono come fosse un Vangelo ispirato, rimarrebbero ingannati e confusi, perché non riceverebbero Spirito Santo dalla sua lettura.
Se vuoi leggere i libri chiamati Vangelo di Giuda o di Tommaso o di Giacomo, leggili per sapere quali insegnamenti o eresie venivano diffuse alla fine del secondo o nel terzo secolo, ben sapendo che la Chiesa non fonda su di essi la sua vita. Leggili sapendo che il loro messaggio è estraneo alla fede cristiana, e che possono perciò farti confusione o mettere del veleno nel tuo cuore!

I vangeli su cui si fonda la fede della Chiesa e di tutti i cristiani sono soltanto i Vangeli secondo Matteo, Marco, Luca e Giovanni. Sono importanti per noi anche gli scritti antichi dei "padri della Chiesa" che si basano sugli insegnamenti di questi quattro Vangeli, perché possono aiutarci nel cammino di fede! Gli altri libri, anche se antichi e anche se portano il nome di vangelo, come quello detto "di Barnaba" (del XV sec.), non hanno alcun valore per la nostra fede!

Ci sono molti libri e film che mettono confusione sulle verità rivelate da Dio e sulla persona di Gesù, o calunniano la Chiesa. Noi cristiani lo sappiamo, e perciò, per scegliere le nostre letture e i nostri spettacoli, ci facciamo aiutare da chi ha una fede sicura, proprio come chi va a raccogliere funghi si fa aiutare da esperti a distinguere quelli buoni da quelli velenosi.
Ancora un pensiero: ritieni tu che io sia un vero cristiano se, con il mio denaro, acquisto e sostengo una letteratura che diffonde menzogne e bestemmie contro il Signore Gesù Cristo e la sua Chiesa? Prego invece che Dio doni luce a molti, affinché trovino la strada della verità, che li porta alla vera libertà e alla comunione con lui e con noi!

(Alcune informazioni provengono da scritti di Massimo Introvigne: vedi www.cesnur.org/2003/mi_davinci.htm e www.cesnur.org/2005/mi_02_03.htm, dove puoi trovare molti altri particolari.) In inglese: http://www.life4seekers.co.uk/the-da-vinci-code/the-da-vinci-code.html