İNANIYORUM

“Siz, sevgili kardeşlerim, kendinizi tümden kutsal olan imanınızın temeli üzerinde geliştirin” (Yahuda 20)

“Siz, sevgili kardeşlerim, kendinizi tümden kutsal olan imanınızın temeli üzerinde geliştirin” (Yahuda 20)

Aziz Yahuda’nın bu sözleri bana, Büyük İman Duası’nı, sadece akılda tutulacak bir takım sözler olarak değil de, hayatımızı üzerine kurmamız gereken bir temel olarak algılamaya yardım etti.

Bu şekilde, iman simgesine dayanarak, onu daha iyi anlıyorum. Havarilere, hayat ve sözleri ile onu bana ulaştıran tüm insanlara saygım artıyor.

Aralarına gizlenerek, emeklerini bu sayfalarla devam ettirmek istiyorum ki Allah’ın sevgisi senin hayatına da yansıyabilsin!

Peder Vigilio Covi

1. Simge

Tobias, uzun bir yolculuk yapıp yüklü miktarda para alması için babası tarafından görevlendirilmişti. Fakat o çok gençti, ve parayı alması gereken şahsı tanımıyordu.

Tobias babası Tobit’e şöyle dedi: ”Baba tüm isteklerini yerine getireceğim. Ama ondan parayı nasıl alabilirim? Ne o beni tanıyor ne de ben onu. Bana inanması ve parayı vermesi için kim olduğumu nasıl belirteceğim? Tobit Oğlu Tobias’a şöyle cevap verdi: “Bir pusulayı ikimizde imzaladık; pusulayı ikiye bölüp kestim, yarısı bende, yarısı da onda kalsın diye...” (Tobit 5, 2-3).

Ortadan ikiye bölünmüş belgenin iki parçası, Tobias ile borçlunun birbirlerini tanımasını sağlayacaktı!

Eskiden, herhangi bir kimlik veya tanınma belgesi olmadığından, bu gelenek çok yaygındı. Bir mukaveleye veya anlaşmaya imza atanlar, parayı ikiye böler, her biri paranın bir tarafını muhafaza ederdi. Tam olarak birleştirilebilen parçalar, imza atanların veya mirasçılarının birbirlerini tanımasını sağlardı. Bu iki para veya belge parçası, “simge” olarak adlandırılırdı. Ona sahip olan tanınabilirdi!

İlkel Kilise’de, Havariler tarafından yayılan Hıristiyan imanının yanlış yorumlanması ve bu imandan sapmaların görülmesi, çok gecikmez. Gerçek kardeşlerle sahte kardeşleri ayırt edebilmek için bir “simge”ye gerek duyulur. Fakat, bu durumda “simge” bir kağıt veya para parçası olamazdı. “Simge”, tek Allah’la ve onun Mesih İsa aracılığıyla kendini göstermesi ile ilgili ifadeler olmalıydı. Böylece “İman Simgesi” (Büyük İman Duası) doğar.

Büyük İman Duası tamamen bir tanınma işaretidir: onu okuyan ve uygulayan herkes, benim kardeşimdir, benle aynı imana sahiptir, aynı Allah’a tapar, benimle aynı aileye mensuptur.

Bu yüzden Büyük İman Duası bir “simge”dir. Kullanıldığı şekle göre, Havarisel bir simge veya bir “İznik-Konstantinopolis” simgesi. “İman Simgesi”, aynı aileden olduğumuzu, ortak bir imana sahip olduğumuzu, aynı Kiliseye ait olduğumuzu gösteren, başlıca gerçeklerin küçük bir özeti gibidir.

İlk oluştuğunda çok kısa, aşağı yukarı şöyle olmalıydı:“Peder Allah’a, Oğul’a ve Kutsal Ruh’a inanıyorum”. İncillerin ve Havarilerin diğer yazılarının da bize söyledikleri gibi, daha ilk Hıristiyan cemaatlerinde bile kullanılmaktaydı. Fakat gün geçtikçe, bu Simge ile ilgili şüphelerin oluşması ve yanlış yorumlamaların meydana çıkmasıyla, sapmalardan korunmak ve saf olanların kandırılmasını engellemek için, Hıristiyanlar bu Simge’yi geliştirme ihtiyacı duydular. Böylece bu Simge gelişti. 325 yılındaki İznik Konsili tarafından belirlenen şekli 381 yılındaki Konstantinopolis Konsili’nde geliştirilip tamamlanarak bugünkü halini aldı.

Bu yüzden Simge, imandan sapmalardan ve İncil’deki mesajın yanlış yorumlanmasından korunmaktır.

Simge’nin bir din dersi olduğunu söylemek doğru değildir: litürjik topluluğun içinde ve ezbere okunabilmesi için kısa ve öz olmalıdır. Büyük bir öğretiyi dikkatle ifade edebilmesi ve Hıristiyan imanı açısından başka yanlış öğretileri eleyebilmesi için, her bir kelimesi düşünülüp tartılarak hazırlanmıştır.

Kutsal Ayinde kullandığımız şeklinden başka (İznik-Konstantinopolis), bir de kısa bir şekli vardır: bir efsaneye göre kaynağı Havarilere kadar ulaştığından, “Havarisel Simge” olarak adlandırılır.

Her iki şeklinde de tüm cümleler Havarilerin öğretisine dayanır: hiç bir şey uydurulmuş değildir, hayatta, sevgide ve Allah’ın kurtuluşunda nelerin önemli olduğunu anlayabilmemiz için bize yardım edecek açıklamalar içerir.

Onu her okumamız bir merasimdir: Allah’ın ebedi armağanını, eserini, insanoğluna olan sevgisini haykırırız! Ve diğer Hıristiyanlar bizi kardeş olarak tanır.

>>>>>>>>> 01 Peder 02 Oğul 03 Kutsal Ruh